Grieven tegen de schoolwet en het geheim verraden. - pagina 7

Concvrrentiestehel stelt het leven of den dood der vrije handen eener kunstmatige parlementaire meerderluid. Nog onlangs, bij het jongste onderwijsdebat, openbaarden de voorstanders der Staatsschool den toeleg, ora 1 de kosten voor het onderwijs nog aanzienlijk te verhoogen, 2. van het beschikbaar onderwijzerspersoneel nog eon geheel regiment voor de Staatsschool aan te werven, en 3. de koslen van het vrije onderwijs let wel, onder de uitdrukkelijke vernog merkbaar op te drijven klaring, dat aan wegneming onzer grieven van verre niet werd ge3.

Het

school

in

.

;

dacht.

Reeds nu worstelt de vrije school tegen het onmogelijke. Zo heeft gebrek aan vastheid, aan geld, aan personeel. Eeeds nu is de profetie niet gewaagd, dat ze, komt er geen verademing, zal moeten bezwijken. Toch wordt openlijk de toeleg geproclameerd, om haar last driedubbel zwaar te maken, en of die toeleg zal worden gekeerd, dan wel onder de triorafkreten onzer Liberalisten gelukken zal, hangt af van .... een enkele stem in de Kamer van den uitslag eener enkele verkiezing; van de vraag of de concilianten in ons parlement, nu reeds, zoover gaan durven. 4. Het Concurrentieitelscl, gelijk dit thans vigeert, leidt niet tot de ;

door ivedijver het onderwijs winne. Voetstoots stemmen we toe, dat er zeer enkele gevallen aa wijsbaar zijn van ouders, die, in beginsel voor de vrije school, om haar voortreffelijkheid de Staatsschool kozen. Ook dat er ouders zijn, die, in beginsel voor de Staatsschool, om het deugdelijker onderwijs hun kinderen op de vrije school deden. Maar deze uitzonderingen beheerschen den toestand niet. Van paedagogischen wedijver tusschen de Staatsschool en de vrye school is slechts in zeer enkele steden en dorpen een schijn aanwezig. In den regel beslist het beginsel, dat men belijdt. Christenouders zenden hun kinderen liever naar een Christelijke school, ook al tobt ze met haar onderwijzerspersoneel, liever dan ze aan de Staatsschool toe te vertrouwen. En omgekeerd bekreunt men zich zoo weinig om paedagogische uitnemendheid, dat men gewoon is, zelfs zonder zweem van onderzoek, elke Christelijke School als Confessioneele pest en broeinest van onverdraagzaamheid te haten. Zoo is de wedstrijd van het paedagogisch op het principieel en politiek terrein overgebracht, en niet de opvoedkundige, maar schier uitsluitend de staatkundige concurrentie heeft tot opbeuring van ons schoolwezen geleid. Zoolang derhalve met Concurrentie in zake do volksschool steeds concnrreeren 7net den Staat bedoeld wordt, komt ze ons onhoudbaar en verderfelijk voor, en het is alleen die concurrentie, die we beuitkomst dat

streden.

Dat ook in het sociale systeem der volksschool concurrentie heerschen zou, ja, dat eerst in dit systeem de wedijver tot paedagogische uitnemendheid zou prikkelen, spreekt van zelf. Edoch, voet bij stuk gelijk het Handelsblad zegt. !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen