Honig uit den rotssteen - pagina 20

16 laat ondergaan, en wel voor zuiverheid en ligging, voor voeding en kleeding van het lichaam zorgt, maar geen hart, geen oog hebt, om uw kinderen en uw dienstmaagden aan hun ziel te komen, om hun uit te reiken wat Jezus u voor hén en niet voor u zelve gaf; u weer anders dan aan vader gaf, om het hun anders en teederder te brengen. Och, zoo geeft Jezus aan ieder wat, om het anderen uit te reiken. Iets aan oudere broeders en zusters voor de jongere, aan kameraden over en weer op school, aan speelmakkers onderling. Hoe het ook van u over, van u in zich op, en gy ga, ze nemen iets van u aan zijt er verantwoordelijk voor of wat uit u in hun ziel overgaat, een „bete broods van Jezus" is of wel een kwaad stuk van uw eigen hart. Ook, meer dan men denkt, geldt dit voor onze dienstboden, op de kinderkamer vooral. Die pas ontluikende knopjes drinken zoo gretig den dauw des hemels in. o. Hoed u dan toch voor uw eigen ziel, dat ge die teedere plantjes niet verdorren en verwelken laat. Ze willen iets inademen, ze willen iets in hun ziel opnemen, ze staan als met open monden om u o, Bij de liefde Gods, geef ze dan toch wat ge van Jezus ontvingt, en laat de gave der genade, laat u het levensbrood niet beschimmelen in uw eigen binnenste. Maar toch het eerst en het meest zijn de huisbezorgers van Jezus

Martha

;

!

onze leefbaren. Zy zijn de „herders die ons weiden" moeten. Niet maar door een preek te doen en vragen te overhooren en de lieden in hun woningen te bezoeken, maar door bij en onder en door dat alles zielen te voeden; spyze uit te deelen, spyze waar een geestelijke pit in zit; een hun eerst door Jezus, op hun aanhoudend smeeken, meegedeelde heur genade en levenseene gave die de ziele doet opleven gave kracht toevoert; en werkelijk het zielebloed verfrischt, de aderen zwellen doet, en de kracht ten eeuwigen leven vermenigvuldigt. Indien er zoo eens een prediker der gerechtigheid in elk dorp; o. een tiental „gezalfden des Heeren" in elke stad waren, hoe zou de ;

;

kennisse uitbreken, de zonde terugsluipen en de lof des Heeren al grooter worden. Ja, indien ook de leeraren op onze scholen zóó eiken morgen voor „Meester heeft wat onze kinderen kwamen, dat de kinderen voelden voor ons van Jezus; niet slechts een verhaaltje, maar iets dat in onze harten overgaat, dat kracht vernieuwt, en voedt," maar immers als een stroom zou de zegen uit kerk en school over den akker van ons volksleven vloeien en Jezus zou in ons midden groot zijn Toch komt eens het oordeel, waarin al deze „verzorgers" ter verantwoording zullen komen, ouders over wat ze voor hun huis, zusters over wat ze voor haar broeders, dienstmaagden over wat ze voor het kroost harer heeren, bovenal leeraren over wat ze voor hun gemeenten, en onderwijzers, over wat ze voor hun scholen zijn geweest, of ze :

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen