Hooggeachte redacteur!

Hooggeachte redacteur!

Als men mij onder de tegenstanders der vereeniging wil tellen, dan begaat men een groote fout.

Met mijn geheele hart begeer ik ze, en ik geloof dat het wederzijds dure roeping is, niet om na te speuren wat ons zou kunnen blijven verdeelen, maar om biddend te peinzen hoe men ineen kan smelten. Ware Gereformeerden behooren bij elkander.

De geschillen heb ik bijzaken genoemd, waarover men verschillend denken kan en ook wel zal, maar zij raken noch het Woord Gods, noch de confessie, noch de kerkorde.

Met hetgeen in 1839 plaats had gegrepen, koa ik mij nimmer vereenigen; met Ds. Ledeboer sprak ik er meer dan eens over, maar ik had ook niet den moed en de vrijheid om geïsoleerd te gaan staan; over anderer geweten durfde ik niet heerschen.

De vraag was bij mij maar: Kan ik God dienen naar zijn onfeilbaar Woord en onze heerlijke confessie? Gelukkig, dat kon ik, en V h N t daarom kan ik dienen en in vereeniging leven met allen, die in dat Woord den regel van hun geloof en leven en in die confessie de uitdrukking van het geloof huns harten vinden.

Is men doordrongen, dat de Koning zijner duurgekochte kerk de vereeniging wil, dan zeg ik met Garfield: »Waar een wil is, daar is ook een weg”

Ontsluite daarvoor de Heilige Geest onze oogen!

Met ware hoogachting.

Uw u in Christus liefh. broeder,

Hilversum, 23 Mei 1888.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen