Voor Kinderen.

AAIÏ VRAG£RS.

Dat die na lang wachten eindelijk weer eens een beurt krijgen, is niet meer dan billijk. We moesten het verhaal eerst uitvertellen, en de vragers hebben alvast het kostbaar kruid, 'twelk »geduld" heet, leeren innemen — en dat zegt ook wat.

En nu ter zake.

I. Wat bedoelt men met de uitdrukking: . »Wie 't eerst komt, wie 't eerst maalt."

Zoover ik weet, wordt dit het eerst gebruikt in een oud boek dat de »Saksenspiegel" heet. In dien tijd heeft zeker ieder de beteekenis begrepen. Vele dorpen namelijk hadden toen, gelijk nu nog wel, een molen, waar elk zijn graan malen liet om dan zelf brood er van te bakken. Nu kon 't gebeuren, dat de molenaar het druk had en sommige klanten wat lang wachten moesten. Hij hielp namelijk op de beurt af, en natuurlijk werd dan 't eerst gemalen voor wie 't eerst met zijn koren kwam.

Een tweede vraag: In hoeveel talen de Bijbel nu al is overgezet, valt moeilijk te beantwoorden, tenminste nauwkeurig. Er zijn in oude tijden verschillende overzettingen gemaakt, die bijna niet meer te gebruiken zijn, wijl de talen zoo zijn veranderd. Zelfs bestaat er een Bijbel in de taal van een Amerikaanschen stam, die nu geheel is uitgestorven, zoodat niemand dat boek meer kan lezen. Verder zijn er in vele talen gedeelten des Bijbels overgezet en eindelijk is de Schrift in vele talen meermalen overgebracht b. v. in de talen der volken van Europa. Hoeveel Nederlandsche vertalingen zijn er b. v. niet.

Misschien kan men, om eenigszins te weten in hoevelerlei talen de Bijbel nu gelezen wordt, zich houden aan wat het beroemde Britsch en Buitenlandsch Bijbelgenootschap onlangs meedeelde, namelijk, dat het thans Gods Woord verspreidt in 300 talen. En nu zijn er nog heel wat andere vertalingen. Het is heerlijk er bij te weten, dat er alleen in 't vorig jaar nog zes nieuwe overzettingen zijn bijgekomen, zoodat de Schrift steeds meer verbreid wordt. En wij weten:

»Het geloof is uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods."

Zoover ditmaal de vragen. Een paar andere een volgenden keer.

HOE VER.

We hebben al vaak gesproken over de zon de maan en de sterren, welke de Heere heeft gesteld in de hemelen en waarvan wij wel iets, maar toch nog zoo weinig weten.

Van zeer veel sterren kan men, zooals gij weet, uitrekenen hoe ver ze van ons afstaan. Maar als men met veel moeite dat te weten is gekomen, dan komt een ander bezwaar. De getallen namelijk die den afstand aanwijzen, zijn zoo groot, dat wij er toch weinig van vatten hoeveel er eigenlijk wordt bedoeld. Of ik twee uur of vier uur ver moet loopen scheelt veel. Maar of ik zeg die ster staat 50 miljoen mijlen ver dan weL 55 miljoen, we begrijpen dat verschil toch niet, omdat we van 50 miljoen zelf geen begrip hebben. Zoo dacht er ook een sterrekundige over die aan de Kaap woont, en hij heeft beproefd ik zeg beproefd, om \ den menschen wat duidelijker te maken.

Hij koos een ster uit, C? ««a«^/geheeten, een zeer groote en schitterende, die we echter in onze streken niet kunnen zien. Onder de vaste sterren, is er geen die dichter bij de aarde staat dan 4O00 milliarden mijlen; de meeste echter zijn 10 tot 100 maal verder van ons. Centauri staat, zoover men weet, 't dichtst bij de aarde.

Nu weet gij ook, dat het vervoer per spoortrein zeer snel gaat. Denk nu, zegt de sterrekundige, dat er een spoorweg lag tusschen de Aarde en de ster Centauri, en dat men, om 't eens heel goedkoop te maken, den prijs per mijl op zoowat een halven cent stelde. Licht zou iemand denken: voor zoo weinig geld te reizen, dat is nog te doen. Ik neem een kaartje. Hij komt aan 't station, haalt zijn beurs uit en vraagt:

»Hoeveel is 't? "

^Dertien millioen twee honderd duizend gulden'' zegt de kaartjesman. »Als u 't niet passen kan heb ik wel terug."

De reiziger vindt het nog al veel geld; hij draalt nog even en vraagt.

Hoe snel rijden de treinen naar Centauri ?

»96 mijl in 't uur" is het antwoord ; oponthoud meegerekend."

»Dus zouden we niet zoo heel lang onderweg zijn" ?

De man aan het luikje rekent even na en zegt.

»Als gij van daag op den trein gaat en niet onderweg uitstapt kunt ge over 48 millioen óó^ duizend jaar op Centauri wezen. »Moet gij ook een kaartje voor heen en terug ? "

»Ik dank u, " zegt de reiziger verschrikt, »ik moet er nog eens over denken."

Dat doende gaat hij naar huis en besluit daar maar te blijven. Want hij begrijpt nu, dat zelfs I Methusalem, al was hij als kleine jongen in den ! trein gaan zitten, denkelijk nog voor het eerste ! station bereikt was zou zijn gestorven.

Zooals ik zei heeft de sterrekundige beproefd ons eenig denkbeeld van den grooten afstand , te geven. Of 't hem nu gelukt is ? Zeker niet geheel. Och vrienden, des Heeren werken zijn ; groot. Wij begrijpen ze niet, ja ons verstand j is niet eens machtig om ook maar zoo iets i eenvoudigs te vatten als de grootte en den; afstand tusschen twee sterren Toch zijn al die ruimten bij God bepaald, aide sterren geteld ... gelijk ook de haren uws hoofd. Hoe gelukkig ! dus als we weten, dat deze God onze God is !

HOOGENBIBK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen