Recensie.

Vrije genade en Stervende liefde is de titel van een reeks meditatiën van Mevrouw Spurgeon, door Elisabeth Freystadt uit het Engelsch vertaald, en bij H. ten Hoove te Utrecht uitgegeven.

Er werd in Spurgeons huis en omgeving, ook door Mevrouw Spurgeon, zoo teeder geleefd, dat er zin was voor godvruchtig peinzen over hèt Woord, en ujt zulk peinzen zijn deze vaak bezielde, gezalfde en zalvende stukken opgekomen.

Lees slechts wat Mevrouw Spurgeon zelve over de Goddelijke zalving zegt:

Zalf mij tot dienen., Heere, opdat in alles wat ik doe, direct of indirect, de kracht uws Heiligen Geestes geopenbaard worde, en de vurige, hartelijke ernst, dien Hij alleen schenken kan! Zalf mij tot zelfopoffering., zoodat tegen mijne zondige natuur in, het eigen-ik overwonnen, gebonden en gekruisigd worde, en Christus alleen in mijn sterfelijk lichaam moge heerschen!

Zalf mij tot lijden., indien dit uw wU is, opdat ik U moge loven, als ik door het water en het vuur der beproeving heenga.

Zalf mij tot voorbede., o mijn Vader, opdat ik voor anderen zoowel als voor mij zelve tot U bid en bij U overmag! Stort heden Uwe heilige JOlie der vreugde" op mijn hoofd, en laat de kostelijke, geurige zalving uwer genade van uur tot uur afdruipen op de kleederen des dags, totdat de mantel van den nacht beide lichaam en ziel huUe in de liefelijke specerij van den slaap, dien Gij schenkt aan uwe beminden.

Hier vloeit goudglanzende, kerngezonde mystiek, gelijk ze elk kind vati God toespreekt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen