Een historie van zeven jaren.

Ds. Oosten veriiet de Hofpleinkerk te Middelburg, en nam afscheid van zijn gemeente met een woord, dat hij bij Littooy, te Middelburg, ia-het licht zond.

Het was die publicatie waard.

Vooral ook om het korte maar veelzeggende relaas van zevenjarige kerkelijke historie, door den spreker aldus geformuleerd;

Toen ik voor 7 jaar hier kwam was er eene gemeente van Christus, maar niet welgevormd, niet hesht en sterk, niet sierlijk. De voegen waren los; het hout was vermolmd; steenen waren aan het uitvallen, doch het fundament was goed, want gij waart eene gemeente van Christus, gegrond ook op het woord van Apostelen en Profeten, u getrouwlijk gebracht door mijn voorganger Ds, Keulemans,

Nenigmaal heb ik 't hart vastgehouden, als ik vaak geroepen werd om af te breken, om het fundament maar bloot ts krijgen, Steenen zijn er soms uitgevallen, een enkele, doch vele werden er toegevoegd. God bouwde uitwendig. De plaatse onzer woning werd te eng en de profetie docr Sanballats soms uitgesproken bij het heenceen van uw beminden leeraar Keulemans, dat cle Kerk in de St, Pietërstraat verkocht zou worden, die profetie is vervuld, maar anders, maar heerlijk, want verkocht is zij, doch om als een getuige van de trouwe Gods op deze historische plek hier eene plaats vervangster te krijgen, en nu door 't bespiedend oog van den vreemdeling wordt gadegeslagen sn een woord van lof als deel ontvangt.

God bouwde door velen toe te brengen.

God bouwde door van velen het gestaltehjke weg te breken, ora er voor te geven een wandelen in het geloof en een rusten in God, als ziende den Onzienlijke.

En nu, ia het gebouw voltooid, zijn alle steenen vast, alle muren hecht?

Wie zou het durven hopen van de strijdende kerk? Neen, dan ontdekt mijn oog evenals voor zeven jaar zoo menige zwakke plek, zoo menige spie, zoo menig wankelend gebint.

Neen, dan zeg ik: Heere als Gij 't huis niet bouwt, tevergeefs arbeiden de bouwlieden.

God heeft gebouwd al die zeven jaren. deed het, maar zal 't verder doen. Hij

Als gij mij vraagt, wat mijn hart begeerd had, dikwerf vurig gesmeekt, dat de drie kamers van 't ééne huis Gods hier in Middelburg niet langer een gescheurdeu muur zouden getoond hebben, en tot scham-per gelach verstrekken van den voorbijganger.

Het heeft niet mogen zijn.

• Doch, Geliefden! ziet, bij al wat is, dan is er deze troost, wij bevelen u Gode die machtig is u op te bouwen. Als Hij [opent, wie zal sluiten ?

Als Hij bouwt, wie zal afbreken?

De knecht gaat heen maar de Bouwheer blijft. Hij bouwe u dan door zijn Woord ei Geest, Hij bouwe u kinderen der gemeente, u mannen en vaders, u grijsaards. Hg bouwe u allen door Zijne genade om Jezus wil. Ja, geve u een erfdeel onder al de geheiligden.

Dat is het wat moed geefr.

We vorderen, we komen vooruit, Er komt weer stijl in ons kerkelijk leven. En Gode zij dank, die stijl is almeer de echt Gereformeerde, uit den bloeitijd onzer vaderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen