Humpata.

Uit Humpata ontvingen we dit belangm rijk schrijven :

Hooggeachte Redacteur!

Juist teruggekomen van eene reis naar Tjitunburukaj eene Bosjesman-Wahimba nederzetting, ruim 50 uren gaans ten Zuidoosten van Humpata, werd ik bij het lezen van de Herautnummers 1163 - 65 aangenaam verrast èn door een brief van Prof. Lion Cachet, èn door de milde gaven, die in Nederland voor de zending alhier in 14 dagen tijds reeds waren ingekomen.

Mits dezen zeg ik dan ook hartelijk dank voor die schoone liefdeblijken uit mijn aderland, die juist nu zoo welkom zijn.

Op mijne reis naar het binnenland nl. had ik meer dan eens gelegenheid om kinderen voor de school aan te werven. Bij de z.g. Basterds te ChibiaJ bij eenige Bergdamara's, en ten slotte bij een Bosjesman-Wahimba opperhoofd te Tjitunburuka. Dit opperhoofd, dat 8 vrouwen heeft, roover en moordenaar is, gaf mij 6 van zijne kinderen «om ze in 'het boek te leeren", en zeide tevens, dat ik alle kinderen van zijn stad wel mocht nemen wanneer hunne ouders het toestonden. Nu liet ik tegen den avond de • kinderen, toen ze van hun rooverspel uit het woud terugkeerden, voor mij brengen en zocht er 26 uit, die m. i. geschikt waren om naar school te gaan; en de ouders van sommigen zeiden, dit zij ze graag wilden laten gaan, maar niet konden zorgen voor kost en kleeren. Een enkele beloofde, wanneer hij iets zou krijgen, al ware het dan ook maar een paar schapen of kalveren, het voor mij te bewaren. Aandoenlijk was het, toen die naakte kleinen met open mond mij angstig aanstaarden toen ik hunne namen opschreef, gn de schrijfkunst zeker als een soort tooverij beschou deo. Doch mijn hart werd ontroerd, toen ik het opperhoofd moest zeggen, dat ik op dat oogenblik niet meer dan vier kinderen kon nemen, omdat ze gekleed en gevoed moesten worden, en wegens het gedeeltelijk mislukken van den oogst, door droogte en sprinkhanen, zou er voor meer wel licht geen spijze genoeg zijn. Ik beloofde he.n d n te d is v a a v g d a U d ti g Z 't k in a a evenwel, wanneer de Heere ons in leven en gezondheid spaarde, hem in Juni 1901 weer te voet een bdzoek te brengen en hij zeide, mij dan met zijne mannen weer naar Humpata te zullen brengen, en tevens wilde hij olifantstanden, huiden en struisvederen verzamelen om ze aan mij te schen ken; maar dit is slechts eene belofte van een heiden, en ik weet réèds vooruit, dat hij die din gen zal verruilen, wanneer er slechts een hande laar met brandewijn komt.

Treurig is de levenswijze in zijn gebied. De Bosjesmannen werken niet, maar brengen den dag met eten, hennep rooken en slapen door en vele nachten met het dienen der duivelen. Zelfs den eersten nacht van mijn verblijf aldaar werden er drie priesteressen van den duivel gewijd. Dit duurde van 's avonds negen tot s morgens vijf uur. Deze priesteressen werden in een magnetischen slaap gemaakt door een akelig een tonig gezang, waarin zij de geesten opriepen om haar tehalp te komen, en een ratelend handengeklap. Tevens werden ze voor en na bestreken met vet, terwijl een rookwalm van smeulende kruiden en fijngestampte roode heesterwortels haar omhulde. Na allerlei ceremoniën kwamen ze in extase, een toestand, «waarin zij met de duivelen spelen" en waarin zij waarzeggen.

In het maatschappelijk leven gaat het niet beter. Zij leven voor een groot gedeelte van veerooverij. Zelfs het spel der kinderen bestaat in rooftochten, brandstichting en jacht, 's Morgens gaan ze in het woud en spelen daar wat ze, groot geworden zijnde, werkelijk zullen doen. Hoe gaarne zou ik daarom' eenige kinderen uit die plaats der ongerechtigheid hebben genomen, maar de omstandigheden lieten niet toe meer dan vier te nemen.

Onder de negers alhier gaat het al niet beter. Dronkenschap is, vooral van Mei tot Augustus, een tijd waarin geoogst wordt en de meisjes van 12 tot 13 jaren een zekere ceremonie moeten ondergaan, een alledaagsche verschijning. Geen vroolijkheid zonder brandewijn of o nkhela (eigenbereid bier) en geen o nkhela zonder dronkenschap. Veelwij verij is, wanneer de omstandigheden het toelaten algemeen, en hoererij geen geheim. Slavernij is in vollen • gang. Alle krijgsgevangenen, alle moordenaars, alle schuldenaars die niet kunnen betalen, alle beschul digden van tooverij worden slaven gemaakt, indien ze niet gedood worden. De schuldenaars verkoopen hunne vrouwen en kinderen, ja het \ omt zelfs voor, dat kinderen hunne eigene ouders verkoopen. Kin derroof komt zeer dikwerf voor, en de Portugeesche overheid staat tegenover dat alles machteloos. Zelfs in de Portugeesche dorpen worden slaven en slavinnen verhandeld. Hier te Humpata betaalt men meestal eene koe, somtijds een trekos, maar verrler in het binnenland zijn ze veel goedkooper. Verleden aar werden mij nog twee aangeboden voor een deken.

De ellenden zijn hier in West-Afrikaalzoo groot, maar in dezen nacht van duisternis en schaduwen des doods begint ook nu het licht des Evangelies op te gaan. Het werk, dat de Geref. Kerk van Zuid-Afrika hier heeft laten|verrichten, is niet vruchteloos geweest. De Kleurlingen, die met de Trekboeren uit Transvaal hierheen zijn getrokken, hebben ich niet alleen bij kerk en school gevoegd, maar ok vele anderen geveia van hunne belangstelling blijk. En ware het niet dat deze jeugdige zending zich voor het grootste gedeelte zelf moest onderouden dan zouden zich reeds meer bij ons hebben angesloten. Want sedert de runderpest verkeert lles in een kwijnenden toestand en zijn de veriensten gering; toch waren wij in staat om geheel it eigen middelen een dorpplaats aan te koopen, 150 Hectare groot, waarop reeds een dozijn huizen ebouwd, een hulpkerkje is ingericht, een huis met 5 kamers en veranda voor mij, en nu eene nieuwe erk in aanbouw is. Maar zal deze zending zich eheel van eigen middelen onderhouden, dan moet r nog veel worden aangeschaft, vooral land-en uinbouwgereedschap en trekossen. Wanneer wij oover gekomen zijn, dat die noodzakelijke dingen unnen worden aangeschaft, dan hopen wij onder en zegen des Heeren na een niet zeer langen ijdsverloop een zelfonderhoudende zending te hebben.

En d ar de Geref. Kerk van Zuid Afrika door en oorlog niet in staat is hare belofte te voldoen, anken wij dan nogmaals de Geref. Kerktn van ederland, dat zij die taak zoo bereidwillig op ich hebben genomen.

Met heilbede en dank aan alle gevers en geefsters.

Uw dwdn. en broeder in den Heere

Humpala, Prov. Angola.

Voor ditmaal is er aar. Later kloppen ezers aan. nog geld beschikwij weer bij onze lezers aan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen