Buiteuland.

Duitschland, Pastor Kolfhaus te El berfelcl. Een teeken des tij ds.

Het verblijdt ons, te kunnen melden, dat de predikant Kolfhaus, uit Radervormwald, beroepen werd naar de Gereformeerde kerk van Elberfeld, en deze beroeping reeds heeft opgevolgd. Ds. Kolfhaus heeft in onderscheidene artikelen, welke in de Reformirte Kirchenzeitung verschenen, getoond, dat hij een van die Gereformeerden in Duitschland is, die beslist optreden voor de Gereformeerde leer, en die ook winst zoeken te doen met hetgeen hier te lande gedaan wordt, om het Gereformeerd beginsel een kracht te doen zijn in het leven. Het zal wel een vreugde voor den grijzen pastor Calaminus geweest zijn, dat hij als senior van de predikanten der Gereformeerde gemeente, een jongeren ambtsbroeder als negenden predikant zijner kerk mocht begroeten, die zooveel voor de toekomst van zich doet hopen. Het feit dat de gemeente van Elberfeld (niet de voortzetting van de kerk van Dr. Kohlbrügge) een man als Ds. Kolihaus begeerd heeft, is eveneens verblijdend.

Door Martin Hildebrandt van Charlottenburg, dicht bij Berlijn, Duitschland, wordt een weekblad uitgegeven dat den naam draagt van De Heiden, en daaronder het schoonklinkende: Een Blad voor godsdienstige herlevendiging.

Dit nieuwe tijdschrift bedoelt niets anders dan de vernietiging van het Christendom, om dan op zijne puinhoopen 't Heidendom op te richten. Het hoofdartikel in het eerste nummer is getiteld: „De voetstappen van Christus." De schrijver vindt deze voetstappen in de godsdienst-oorlogen van de laatste achttien eeuwen, in het verbranden van zoogenoemde heksen, in het kwaad van het monnikenwezen, in de verwoesting van de beschaving, door de Mohammedanen in Spanje gebracht enz. Het artikel sluit zijn aanval op het Christendom met ne volgende vragen: „En wanneer, o verschrikkelijke misleiding (het Christendom) zal de tijd u verpletteren? Wanneer zal de tijd aanbreken, dat al uwe sporen van deze schoone aarde zullen zijn uitgewischt ? Wanneer zal het menschdom weer vereenigd worden in een zuiverder en hooger geloof, dat ten zegen zal zijn van de aarde en het leven ? ”

Het kan niet bevreemden, dat dit blad met warmte aanbeveelt de werken van bekende ongeloovigen, zooals Prof. Ernst Haeckel, David Strauss, Nietzsche en anderen. Ook wordt ertoe opgewekt cm tot de organisatie vail eene vereeniging te komen, die zich ten doel stelt om het Heidendom weer in te voeren. Verder h^-•vsXDeHtiden een verhaal: „De Twee Zusters, " waarin 7'rije liefde, d. i. een maatschappelijk leven, waaruit het huwelijk verwijderd is, met kracht wordt verdedigd. In een artikel over „Zedelijkheid en Christendom" wordt beweerd, dat de zedekunde van de Indische Bra' manen en Buddhisten veel hooger staat dan die van

het Christendom. In een gedicht: „Het Graf Gods, " geeft de schrijver een gezicht, waarin hem getoond wordt hoe de laatste Christelijke kerk als bouwval ineenstort, waarop het kleine hoopje Christenen naar de rotsen en spelonken de vlucht nemen en omkomen.

Nu moge men voor zulk geschrijf de schouders ophalen en zeggen, dat de auteur blijk geeft, dat hij niet in het bezit is van normale hersenen; dit neemt toch niet weg, dat vele schrijvers ook in Nederland het met den inhoud van de Heiden eens zijn. Men spreekt dit niet zoo ruw uit. Slechts weinigen durven het aan om te spreken en te schrijven gelijk het de mannen van de Dageraad doen; doch dit neemt niet weg, dat wanneer de beginselen van het moderne heidendom doorwerken, wij toestanden zullen krijgen erger dan die van het heidensche Athene en Rome.

N.-Amerika. Tegen de kerkelijke kermissen enz.

De kerkeraad eener Baptisten-gemeente te Williamspoort, heeft het volgende voor Amerika zser krasse besluit genomen :

„Bij dezen verbieden wij het houden van fairs, festivals en suppers, ' ten doel hebbende het verzamelen van gelden tot instandhouding der gemeentelijke belangen. Wij gelooven, dat het bijeenbrengen van gelden langs dezen weg voor het geestelijk leven der gemeente hinderlijk is, en dat het in strijd is met den Schriftuurlijken weg van bijdragen voor Gods zaak, en dat het verkoopen van kaartjes voor zoodanige doeleinden een schadelijk ding is geworden.”

Ook heeft de Luthersche Kerk zich in deze uitgesproken. Bij gelegenheid van de Algem. Synode der Luthersche Kerk, te Easton gehouden, werd het volgende besluit genomen:

„Het is het gevoelen dezer vergadering, dat kerkelijke kermissen en kerkelijke festivals geen weldadigen invloed uitoefenen op het Christelijk leven." De kerkeraad eener Episcopaalsche gemeente in een groote stad van N.-Amerika sprak: „Weg met alle fairs en bazars! Weg met alle gezellige avonden (entertainments), waarvan het doel is nu gelden te verzamelen tot instandhouding der gemeentelijke belangen en behoeften. Wij hebben ons te verlaten op de beloften en rechtstreeksche inschrijvingen der gemeente.”

Het verheugt ons, dat in Amerika zulk eene beweging ontstaan is. Het geven, omdat er een pretje aan verbonden is kan den Heere niet welgevallen zijn. De Schrift spreekt er van dat wij „op eiken eersten dag der week" iets zullen wegleggen en dat de Heere de blijmoedige gevers lief heeft.

De Hope zegt hieromtrent zoo juist:

„Als een bekwaam dokter, die een goede praktijk heeft, een door hem vervaardigd koortsdrankje, of een middel tegen den hoest, of iets anders ter markt brengt, en dat adverteert, dan weet heel de wereld dat dit een vergrijp is tegen de etiquette en dat het den man enkel en alleen te doen is om rijk te worden. In het oog zijner collega's heeft hij zich verlaagd, en de Hoogeschool die hem een diploma gaf, onteert hij. Hij bewandelt een pad bezijden den geordenden weg. Zoo ook zijn church festivals en bazars en suppers en entertainments bijpaden. En op die bijpaden verheft zich nooit een blik naar Boven, en komt het oor nooit te hooren wat God zegt: „Ik doe wandelen op den weg der gerechtigheid, te midden van de paden des rechts: opdat ik Mijnen liethebbers doe beërven wat bestendig is, en Ik zal hunne schatkameren vervullen." Maar tot allen die ongedwongen, zonder bijoogmerken, en met heel het hart den Heere hunne gaven offeren, tot al de zoodanigen heet het: „Beproeft Mij nu hierin, zegt de Heere, of ik niet zal opendoen de vensteren des hemels.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen