Buitenland.

Frankrijk. Anti-clericaal of antichristelijkdrijven.

De door den Heer A. Bourrier sedert acht jaren geredigeerde „Chretien francais", dat zich deed gelden als „Orgaan der Evangelische herorming van het Katholicisme", en sedert eenige jaren wekelijks verscheen, zal voortaan slechts om de veertien dagen het licht zien. Het aantal abonné's is afgenomen, zegt Bourrier, daar de priesters, die het blad lazen, streng bewaakt werden, en voor vele Protestanten de richting, die het insloeg, te vrijzinnig geworden was. Wij verwachten dat weldra het geheele orgaan verdwijnen zal, en zullen er dan niet ora treuren. De mannen die in de Roomsche kerk niet meer willen dienen, omdat zij geheel gebroken hebben met de belijdenis hunner kerk, behoeven niet van Protestantsche zijde gesteund te worden. Dit is een werk dat men gerust kan overlaten aan de wereld en aan de Fransche overheid. Die haat de kerk, van Rome en zal daarom priesters die, omdat zij hetzelfde gingen belijden wat de wereld belijdt, wel voorthelpen.

De „Prêtre Converti" is het orgaan van den gewezen priester J. B. Corneloup, die zich ten doel stelt gewezen Roomsche priesters, die zich aan het Godsrijk willen wijden, voort te helpen. Het komt maandelijks uit.

Bij de heropening der volksscholen, na de vacantie, hebben de anti-clericalen de ervaring opgedaan, dat de vrije Roomsche scholen te Parijs zoowel als daarbuiten, niettegenstaande alle maatregelen die genomen werden, even zoo goed als te voren bezocht zijn, ja ten deele overvuld moeten genoemd worden. Daarom zijn de anti clericale bladen woedend op den ministerpresident Combes; zij verwijten hem, dat hij in een doodloopende straat te recht gekomen iz, en eischen slechtweg het monopolie van het onderwijs voor den staat. Dan waren alle scholen, ook door erkende congregatiën gehouden, met éen slag verdwenen. Wie weet of het spoedig daartoe niet komt! Immers ligt het op de socialistische _lijn, dat de Staat onderwijs geeft en voor de geestelijke en zedelijke ontwikkeling der aanstaande burgers zorgt.

Hoezeer een deel van het Fransche volk met de anti clericale beweging medegaat, blijkt uit den afkeer, dien men heeft van het woord „heilig." In Parijs zeggen velen niet meer: Boulevard Saint (heilige) Michel of Rue Saint-Antoine, maar Boulevard Michel, Rue Antoine. In de gemeente Sainte Savine (departement Aube) besloot de gemeenteraad: „overwegende dat de heiligen het paradijs bewonen en dus geen plaats noodig hebben om hier op aarde te vertoeven, zal onze gemeente voortaan^ eenvoudig Savine heeten.

Een nieuw wetsontwerp betreffende scheiding van kerk en staat, gematigder dan het voorstel van Fr. de Pressensé, is door den socialistischen afgevaardigde Briand in het licht gezonden. Het wordt reeds druk in de bladen besproken, en heeft de strekking om de politieke macht der Roomsche kerk te breken, en te maken dat Frankrijk van lieverlede ontkerstend wordt. De stoffelijke middelen der kerk zullen, volgens het voorstel Briand, tot het allernoodzakelijkste beperkt worden; alle Christelijke werken zullen van lieverlede moeten ophouden zonder dat nieuwe mogen begonnen worden; de Staat zou de kerken en pastorieën naasten ten bate der burgerlijke gemeenten. Wel wordt in naam nog de vrijheid van uitoefening van den eeredienst geëerbiedigd, maar de Godsdienstoefeningen worden op één lijn gesteld met gewone vergaderingen, zoodat van elke Godsdienstoefening te voren moet kennis gegeven worden en ook voor elke Godsdienstoefening een „Bureau" moet gevormd worden, gelijk dit geschiedt bij eene politieke vergadering. Dat zulk eene bepaling voor de kerken zeer hinderlijk zou zijn, ligt voor de hand. Maar dit is niet het ergste. Geen kerk mag zich daaraan onderwerpen, wat t dan zou zij daarmede te kennen geven, dat zij hare bijeenkomsten beschouwde als die door menschelijken wil ontstonden, terwijl toch elke kerk zal belijden, dat hare samenkomsten gehouden worden op bevel van den koning der l: erk, en gelooft dat daarbij de Heere samenkomt met zijn volk.

Het blijkt ook in Frankrijk, dat het feit, dat de menschen kerken beschouwen als gewone vereenigingen, niet zoo onschuldig is, als men wel denkt.

Nu is het zoover wel niet, dat het wetsvoorstel Briand aangenomen is; doch het is niet te ontkennen, dat de geesten in Frankrijk steeds meer geneigd zijn, om zulke voorstellen toe te juichen. Daarom zal het niet verwonderen indien over eenigen tijd het concordaat wordt verbroken en de kerken in banden worden geslagen. Wij zeggen: de kerken, want ook de Gereformeerde, Luthersche en andere kerken, zullen door het anti clericale drijven geschaad worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen