Buitenland

Duitschland. Uit de algemeene vergadering van den Gereformeerden Bond.

„De Gereformeerde Bond voor Duitschland" hield den 29sten Aug. 11. en volgende dagen zijne elfde algemeene vergadering. Wij hebben omtrent dien Bond reeds meermalen onze gedachten uitgesproken, zoodat wij ons thans daarvan ontslagen mogen rekenen. Wij willen alleen opmerken, dat wij zoo gehoopt hadden dat deze Gereformeerde Bond er voor zou gearbeid hebben om in Duitschland de opleiding tot den dienst des Woords in Gereformeerden zin mogelijk te maken, doch daarin zijn wij teleurgesteld. Wel is den isten Juli 1904, na een voorbereiding van 13 jaren, het „Evangelisch reformirte Kandidatenstift" te Elberfeld, geopend, doch niemand zal beweren dat deze inrichting aan de bestaande behoefte genoegzaam voldoet.

In het verslag van de werkzaamheden van den Bond, uitgebracht door den predikant Calaminus te Elberfeld trok de volgende zinnede onze aandacht: „Het is waard dat voorloopig gemeld wordt, dat van de zijde der synodale commissie van de Landsynode der Nederlandsch Hervormde kerk een aanvraag tot uwen secretaris gericht is, betrekking hel> bende op den toestand (Verhaltnisse) van den Gereformeerden Bond en wel met het doel om te geraken tot eene nadere verbinding. In dezen is eên verdere stap niet gevolgd.”

Wij zouden wel willen vragen of pastor Calaminus dan niet weet, dat er in Nederland geen Landskerk bestaat en of deze leeraar zulk een vreemdeling is in het kerkelijk leven van Nederland, dat hij niet verstaat dat de Gereformeerde Bond voor zijn doel, het bevorderen van Gereformeerd leven, niets hoegenaamd hebben zal aan eene verbinding met de Ned. Herv. kerk. Als pastor Calaminus zich hiervan onbewust is, dan kan de uitspraak der synodus contracta in de zaak van Dr. Bahler, hem in deze leeren.

Pijnlijk deed het ons aan, dat bij het slot van het verslag, in de vergadering uitgebracht, gezegd werd: „Ons verslag zal duidelijk gemaakt hebben, dat de Bond voortgegaan is, binnen de door hem getrokken grenzen zijne taak te vervullen, in de overtuiging, dat het Gereformeerd element in de Evangelische kerk over geheel Duitschland steeds meer zal toonen de beteekenis te hebben, dat het 't gezonde, Bijbelsche midden houdt tusschen de buitensporigheden van het kerkelijk leven naar rechts en naar links”.

Wij meenen dat op den Gereformeerden Bond moedig moest getuigd zijn tegen de kerkverwoesters die schier ov, eral aan het werk zijn, terwijl het betaamd had in den geest de broederband te reiken aan allen, die in den strijd die in de Duitsche kerken gestreden wordt, het opnemen voor de belijdenis der kerk en het recht der gemeente om daarin onderwezen te worden. Wij lezen verschillende Duitsche bladen, o. a. het orgaan van den bond, di^ Reformirte Kirchenzeitu? ig, en hebben daarin wel veel gelezen van de „Ausschreitungen" van de kerkverwoesters, doch niets van de mannen die het voor de belijdenis hunner kerk opnamen.

Het bleef tot hiertoe bij vertoogen, protesten, verzoekschriften aan kerkbesturen, doch van eenig exces is "geen melding gemaakt.

Zwitserland. Een congres van voorstanders der moderne Theologie.

In de stad van Calvijn heeft op het eind van Augustus het derde internationale congres voor „het liberale christendom" plaats gehad. Het werd door 500 personen bezocht, waaronder twee derde dames. Volgens hetgeen daar medegedeeld werd, gaat het modemisme niet vooruit. De redenaar die de z.g, feestrede hield, de predikant Roberty van Parijs, pleitte voor eene algemeene Unie zonder leereenheid!

De predikant Hocart van Brussel deelde mede, dat in zijn gemeente, die uit ongeveer honderd leden bestaat, niet gebeden wordt en dat daarin ook geen sacramenten bediend worden. Deze gemeente wordt volgens den spreker alleen bijeengehouden door de in het verstand inwonende metaphysische en zedelijke idééën, welke „de eenige openbaring zijn van het in ons wonende leven dat wij God noemen.”

Opmerkelijk is het, dat de zonde op dit congres niet werd genoemd, wel werd er veel van vrijheid gesproken.

De Rabbijn Levi uit Dyon hield eene welsprekend referaat over het liberale jodendom, dat op de vergadering „een weldadigen indruk" scheen te maken.

Uit Beriijn was de hoogleeraar Pfleiderer, uit Oxford professor Carpenter, uit Geneve professor Gourd verschenen. Ook hielden de predikant Bourrier uit Parijs en de gewezen Karmelieter monnik Hyacinthe Loyson redevoeringen.

Als men weet dat de heer Bourrier Roomsch Pastoor geweest is, dan is er alle reden om te zeggen: was hij het maar gebleven. Ook had de gewezen pater Hyacinthe beter gedaan met bij de orde der Karmelieten te blijven, dan openlijk over te loopen tot mannen die kennelijk met de belijdenis der christelijke kerk gebroken hebben. Zij die, gelijk schrijver dezes, weten over hoeveel gaven van welsprekendheid de heer Hyacinthe-Loyson beschikt, zullen het des te meer betreuren, dat hij één van geest geworden is met de bestrijders van de Christelijke leer.

Noorwegen. Hoe men ook over den loop der dingen in het land der Noren oordeelen, dit is zeker dat het de dingen van de politiek met christelijken ernst behandelt. Dit toonde het Noorsche volk reeds vroeger, toen de antialcohol beweging haar hoogtepunt bereikte; dit bewijst het weder nu de scheiding met Zweden wordt doorgezet.

Overal heeft zich het volk naar de kerk begeven, om Gods licht af te smeeken over het besluit dat men nemen zou, en na het genomen besluit is men weer in de kerken saamgestroomd om Gode dank te brengen. Zeker is er veel ellende in de steden van Noorwegen, en

het is aan te netnen dat mannen als Ibsen en Björnson hunne figuren aan het leven outleenden. Doch het blijkt ook dat er in dat land nog een kern overgebleven is, die niet buigt voor de goden dezer eeuw. Wij gelooven dat dit te te danken is aan het feit, dat de kerk des Heeren in Noorwegen nog niet van haar fundament is afgeschoven.

Noord Amerika. Niet bijdragende leden eener gemeente onder cen­suur.

Onlangs werden negen en zestig leden afgesneden van een gemeente van Baptisten te Cincinnati in den staat Ohio,

Twee daarvan werden uitgesloten omdat zij zich slecht gedroegen; twee anderen wijl zij gedurig misbruik maakten van alcoholische dranken, en anderen omdat zij de belofte, afgelegd toen zij als lidmaten werden aangenomen, hadden verbroken.

Het meerendeel werd echter afgesneden, omdat zij weigerden iets te betalen of bij te dra gen voor het onderhoud en den arbeid der gemeente!

Nadere bijzonderheden hieromtrent werden ons niet medegedeeld; het komt ons voor dat een dergelijke censuur alleen kan worden toegepast op hen die de samenkomsten der ge meente niet bezoeken. Want zij, die de kerk bezoeken, dragen toch gewoonlijk bij in de kosten van den eeredienst en voor den dienst der barmhartigheid. Zij, die de samenkomsten der gemeente niet willen bijwonen, kan men daarom censureeren en dan blijft de quaestie van niet bijdragen buiten bespreking.

Voor zoover ons bekend is, heeft men in onze Gereformeerde kerken nog nooit iemand gecensureerd omdat hij niet voor den kerkedienst offerde. De keik heeft zich te wachten ook voor den schijn, alsof zij zich een oordeel over veïborgene dingen wilde aanmatigen. Want wel staat er geschreven dat de geldgierigheid de wortel is van alle kwaad, doch gierigheid is een zonde die in het hart gekoesterd wordt en die, volgens ons, wel voor het oog van de ambtsdragers uitbreekt wanneer er diefstal plaats heeft, doch niet wanneer men zich onthoudt van het geven van bijdragen voor armen of kerk. Immers kan het niet geven voor genoemde doeleinden voortkomen uit andere beweegredenen, dan wel uit het motief van geldgierigheid,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen