Buitenland.

N, - Am8rika. Snelle afloop als der wateren.

Het schijnt wel dat men in de Nieuwe wereld alles moet doorworstelen wat in Europa, en niet het minst in ons vaderland, doorstredeu is. Wij hebben in ons vaderland de bewering gehoord: aan de belijdenis-schriften der kerk hebben wij ons niet te storen, dat is slechts menschenwerk, maar wij willen Bijbelsche Christenen zijn. Men ging daarna onderscheid maken tusschen Oud en Nieuw Testament. Het Oude Testament was voor de Joden geweest, het Nieuwe voor de Christenen geschonken. Hierop |werd beweerd, niet op de letter van al hetgeen in het Nieuwe Testament geleerd wordt, komt het aan, maar op den persoon van den Zaligmaker Jezus Christus,

Daarna ging men weer een schrede verder en zeide, niet de persoon van den Christus, maar het Evangelie, dat Hij bracht, is de hoofdzaak en dit Evangelie werd door de modernen aldus geformuleerd: „God is uw vader en gij ol mensch, wees zijn kind." Uit afkeer van wat men confessionalisme noemde, kwam men ten slotte te recht in het modernisme, dat den weg gebaand heeft tot de ontkerstening van ons volk, waardoor in deze dagen de weg voor socialisme en anarchisme getffend werd.

Ongeveer denzelfden weg heeft men in N, - Amerika bewandeld. Dit blijkt ons uit een artikel in de Hope, waarin medegedeeld wordt dat er te Schenectady, in den staat New York, een vergadering werd gehouden, waarin Christenen van allerlei en geenerlei belijdenis saam waren, om te handelen over de belangen van den Godsdienst. De president van de „Union Uni­ N versity", Dr. V. TT. Raymond, zeide daarbij in t zijn welkomstrede, dat er behoefte bestaat aan een vereeniging van allerlei Godsdienstige menschen. Zulk een gemeenschap heeft geen grenzen, daar zij allen wil omvatten die zich onder de Godsdienstige menschen willen rekenen, hetzij zij in Kerken of Synagogen bijeenkomen

om God te dienen. De moderne richting onzer dagen heeft het onderscheid tusschen de ware religie en de valsche religies opgeheven. Het Christendom is niet de eenige ware religie, maar een der vele religies, die alle waar zijn, hoewel zij alle min of meer onvolmaakt zijn. Ook het Christendom is niet volmaakt. Verder verwerpt de moderne richting de Theologie of Godgeleerdheid, en houdt alleen de religie over. De religie bestaat eigenlijk louter uit een godsdienstig gevoel, en dit kan met elke Theologie bestaan.

Dan gaat de Hope na, hoe liefelijk de vogelaar heeft gefloten om de menschen te verstrikken. Hij is begonnen te waarschuwen tegen bekrompenheid. Niet de geloofsbelijdenissen, maav den Bijbel moeten wij vasthouden. Dit lied floot hij reeds jaren geleden. Velen lieten zich bekeer.en en begonnen hunne stem te verheffen tegen de „Standards" (belijdenisschriften) den Kerken. Men wilde, zoo heette het, bijbelsche Christenen zijn. Het tweede lied des vogelaars luidde: niet het Oude, maar het Nieuwe Testament is ons een heilig boek. Weder waren er velen die zich lieten verlokken en het Christendom losmaakten van zijn historischen grond. Het derde lied luidde: niet al de Schriften des Nieuwen Testaments, maar alleen de woorden die Jezus gesproken heeft, hebben er recht op, dat wij ze met eerbied overwegen, Paulus vooral met zijn „Rabbijnsche Theologie" mocht niet langer aangezien worden als de getrouwe uitlegger van 's Heeren woorden. Hij had de menschen afgetrokken van de eenvoudigheid in Christus, En men verweet hetzelfde aan het Evangelie van Johannes, Wat in dat Evangelie als woorden des Heeren vermeld is, zijn woorden van den schrijver, maar niet van den Christus. Het zedelijk karakter van het Christendom, zoo was het laatste lied, en niet de wonderen en de leer moet op den voorgrond geplaatst worden. Weg met de Theologie, weg met alles waarop de wetenschap onzer dagen geen amen zegt. Maar men wilde dan toch nog het Christendom vasthouden. De laatste vijand, dien de moderne richting meent te moeten overwinnen, is het absoluut karakter van het Christendom als de eenige ware religie.

Wij zien hieruit, dat men in de Nieuwe wereld ongeveer dehzelfden weg bewandelt als in ons vaderland. Men verwierp de belijdenisschriften en kwam tot een Bijbelsch supranaturalisme. Daarna deden de Groninger en de ethische denkbeelden zich gelden, vervolgens kwam "men tot het modernisme, waardoor alle mysteriën des geloofs werden verworpen.

Niet zonder rede voegt de Hope, na het relaas gegeven te hebben van dezen snellen afloop als der wateren, daaraan toe: „Ontwaakt gij die slaapt en ziet het gevaar dat u dreigt. De rabbi's worden leeraars en de leeraars worden rabbi's. Waarheen zeilt ons scheepken? "

Het is niet te ontkennen, dat ook in den boezem onzer Gereformeerde Kerken verschijnselen worden waargenomen, die op mindere waardeering of geringschatting onzer formulieren van eenigheid wijzen. Daarom voe^t ook ons waakzaamheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen