Onderstaand schrijven gewerd

Onderstaand schrijven gewerd ons naar aanleiding van wat we schreven over de beslissing van den kantonrechter te Zevenbergen :

Aan de Redactie van De Heraut, Weekblad gewijd aan de belangen der Gereformeerde Kerken in Nederland.

Mijnheer!

In uw blad, ik meen vier weken geleden, kwam een stuk voor omtrent de uitspraak van het Kantongerecht te Zevenbergen, omtrent een procedure, gevoerd over de heffing van hoofdelijken omslag door de Herv. Kerk te Fijnaart. In uw blad wordt de Kantonrechter te Z., omtrent zijn uitspraak in 't gelijk gesteld, waarbij mijn persoon werd veroordeeld genoemden omslag ts betalen, enz. Ik was het hier volstrekt niet mede eens, en dus ook niet met uw betoog in De Heraut. Nu zou ik u allereerst willen vragen, zijt gij in het bezit van een afschrift van bovengenoemd vonnis, en ook van pleidooi door mij gehouden? Ik veronderstel n. 1. van ja, anders is het zeer moeilijk een oordeel te vellen, want dan spreekt men zijn opinie uit over zaken, waar men niet voldoende mede op de hoogte is. Maar wanneer ik naga de conclusie, door UEd. in uw blad genoemd, komt het me voor, dat dit niet het geval is, want ook in De Heraut wordt, evenals in het vonnis, alleen op de bijzaken gelet en de hoofdzaken, welke in 't pleidooi zijn aangevoerd, worden totaal niet genoemd. Mag ik hieromtrent eenige inlichtingen van UEd. verzoeken; hetzij in De Heraut of per correspondentie; alsmede of het beslist noodzakelijk is, het lidmaatschap per deurwaarders exploit op te zeggen, of is dit ook voldoende voor de wet per aangeteekenden brief? Wanneer u het verlangt, wil ik gaarne tot inlichting hef pleidooi overzenden ter inzage, daar ik het nog steeds heb liggen; ik heb ook een afschrift gegeven aan den rechter, zoodat deze zich ook niet kon vergissen.

Hoogachtend,

UEd, dw. H. KNOOK.

Oudemolen, 17 December 1907.

Indien de geachte inzender De Heraut geregeld gelezen had, dan zou hij weten, dat we steeds en zoo beslist mogelijk veroordeeld hebben, dat de rechter iemand dwong om kerkelijke belasting te betalen. Tegen het denkbeeld zelf van kerkelijke belasting, zijn we telkens opgekomen, en nog meer tegen het te hulp roepen van de rechterlijke macht, om die belasting met dwang van de onwilligen in te vorderen.

Daarover ging het echter in het onderhavige geval niet. De kantonrechter van 's-Gravenhage, die onlangs een onwillige vrijsprak, deed dit op grond van motieven, die voor de autonomie der Kerk uiterst bedenkelijk waren. De Kerk werd in dat vonnis geheel ondergeschikt gemaakt aan de regelen, die de wet voor elke gewone vereeniging vaststelt, en met het gansch eigenaardige karakter van de Kerk werd geen rekening gehouden. Daarom waardeerden we, dat de kantonrechter te Zevenbergen het publiek recht der Kerk weer erkende, en in de eerste plaats vroeg naar hetgeen in die Kerk zelf als regel voor het lidmaatschap der Kerk gold. In dat opzicht, maar ook daarin alleen, hebben we zijn uitspraak geprezen.

Nu deze lof tot misverstand aanleiding gaf, zijn we gaarne bereid nog eens uitdrukkelijk te verklaren, dat we het overigens noch met deze kerkelijke belasting, noch met het executoir verklaren daarvan door den kantonrechter eens zijn. Overigens ligt het natuurlijk niet op onzen weg om den inzender mee te deelen, wat hij doen moet, om duidelijk te kennen te geven, dat hij zich van de Hervormde Kerk heeft afgescheiden. Alleen dit willen we hem zeggen, dat wie niet langer als lid van een Kerk wil beschouwd worden, volkomen volstaan kan, met dit schriftelijk aan den kerkeraad mee té deelen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen