In de Hervormde Kerk

In de Hervormde Kerk is opnieuw strijd ontstaan over de vraag, of de ouders met een gerust geweten ja kunnen antv/oorden op de tweede doopyraag, ook wanneer in de Kerk aldaar een leer verkondigd wordt, die lijnrecht tegen Gods Woord indruischt.

Immers in die tweede doopvraag wordt gevraagd, of men verklaart van harte in te stemmen met de leer, die in de Christelijke Kerk alhier geleerd wordt.? En hoe kunnen geloovige ouders hierop met ja antwoorden, wanneer de predikant modern of socialistisch is?

Nu is er terecht op gewezen, dat met „deze leer, die in de Kerk alhier geleerd z wordt", niet bedoeld worden de persoonlijke i gevoelens van den Diepaar des Woords. Bfj den doop komt men om zqn hartelijke instemming te betuigen met de leer der Kerk, waartoe men behoort, en niet met de prediking van den eenen of anderen predikant. Het is dus zelfs zeer goed denkbaar, dat men op een of ander punt de inzichten van den prediker, die den doop bedient, niet deelt, en toch op de tweede doopvraag met een ja antwoorden kan.

Maar aan de andere zijde mag fo: h ook niet vergeten worden, dat de tweede doopvraag alleen kan gedaan worden in een Kerk, waar de zuivere gereformeerde leer ook metterdaad geleerd wordt. Er staat niet, of men instemt met de belijdenis, die de Kerk in het algemeen belijdt, of die in een andere Kerk beleden wordt, maar of men instemt met de leer, die in de Kerk alhier, d. i. te dier plaatse, geleerd wordt. En wanneer nu die plaatselijke Kerk een Kerkeraad heeft, die modern is, een predikant, die de moderne beginselen verkondigt, en de leer, die in die Kerk gepredikt en verkondigd wordt, dus de moderne leer is, dan kan een Gereformeerde toch niet met een geruste conscientie antwoorden, dat hij van harte met die leer instemt.

Zeker, men kan ook hier met de fictie werken.

De Nederlandsch Hervormde Kerk als geheel zegt nog altoos de drie formulieren van Eenigheid te belijden. Feitelijk hand haaft ze deze wel niet, maar nominaal heet ze nog altoos ze te belijden. En' aangezien nu elke kerk een plaatselijke afdeeling van het Genootschap is, kan men concludeeren, dat ook deze plaatselijke Kerk nog de oude Gereformeerde leer „leert", al is hiervan in werkelijkheid geen spoor meer te ontdekken.

Maar ieder voelt toch, dat dit een woordenspel is.

Wat de prediker leert, leert hij niet als persoon, maar als ambtsdrager der Kerk, Op haar gezag verkondigt hij het Woord en bedient de Sacramenten. En indien de Kerkeraad zulk een modernen predikant of socialistischen ijveraar laat optreden, zrjn prediking duldt niet Slicea, maar zelfs goedkeurt, dan kan men toch kwalijk zeggen, dat de leer, die in deze Kerk geleerd wordt, overeenkomstig Gods Woord is.

Zoo wreekt zich ook hier het kwaad van (en Kerk, die de belijdenis niet handhaaft.

De tweede doopvraag past en voegt alleen in een Kerk, waar zorg wordt gedragen, dat de leer der Kerk ook metterdaad in die Kerk geleerd, d. i. gepredikt en verkondigd wordt.

Maar in een Kerk, waar die leer niet gepredikt, maar juist omgekeerd bestreden wordt, is de tweede doopvraag een ö«ze'««; 'heid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen