Voor Kinderen

AAN VRAGERS.

In verband met het levensverhaal van Linnaeus, onlangs gegeven, schrijft de heer P. van V, te A het volgende:

Nu de geschiedenis van Linnaeus in de Heraut ten einde is, wensch ik u te vragen of u iets weet, dat hij zulk een prachtige zangstem had.

Eenige jaren geleden sprak ik met een oudonderwijzer ook over genoemden persoon. En deze deelde mij toen als bijzonderheid mede, dat hij zoo prachtig zingen kon. Toen hij in Leiden was, ging hij ter kerk en zong ook de psalmen mee. Eens moet toen gebeurd zijn, dat hij geheel alleen zong. Eerst hadden die in zijn omgeving zaten gezwegen en dat zwijgen moet voortgeplant zijn totdat Linnaeus alleen zong.

Is u daarvan iets bekend ?

Of moet dit tot de sprookjes verweeen worden ?

Wij zeggen vriendelijk dank voor deze opmerking. Linnaeus heeft over zijn eigen leven en werken vele aanteekeningen en berichten nagelaten, 't Is zeer wel mogelijk dat ook het boveuvermelde ontleend is aan deze mededeelingen, die ons niet ten dienste stonden. Omtrent de juistheid kunnen wij echter niet beslissen.

Een andere lezer, ook^een V. te A., vraagt het volgende:

Heeft de naam nog beteekenis voor den persoon, welke den naam draagt? Zoo ja, hoe is dit mogelijk, daar de ouders welke hunkind een naam geven er niets van weten, wat van T zulk een kindeke worden zal, noch hoe zulk o een kind zal opgroeien.

Ojrspronkelijk had elk mensch slechts één aam, en bestond het verschil tusschen vooraam en geslachtsnaam niet. Dit blijkt o. a. it vele voornamen in den Bijbel. De naam erd gegeven in zeker verband met den persoon ie hem zou dragen, 't zij om iets aangaande ijn wezen en karakter uit te drukken of wel at men van hém hoopte. Zoo heette Jakob ldus naar een trek in zijn karakter, al blijkt iet hoe die ondersteld werd, Isaak naar en gebeurtenis in verband met zijn geboorte, ozes naar zijn redding. Lamech noemde zijn oon Noach, omdat hij in hem een toekomstigen rooster zag. Van wat beteekenis veranderde amen als Abraham en Israel zijn is wel ekend.

Dat echter ook oudtijds de naamgeving niet ltijd betrouwbaar was, bewijst bijv, David, als ij een zijner kinderen Absalom noemt, d, i, oon des vredes.

We weten hoe slecht die naam bij Absalom aste.

Tegenwoordig is de beteekenis van den naam oor den drager of draagster zoo goed als geheel ervallen. Iemand kan Philip heeten en toch ooit iets met paarden te maken willen heben, al beduidt Philippus ook paardenminnaar. venzoo kan iemand die zeer onstandvastig is el Piet of Petrus heeten, d. i. rotsman, en een ederig mensch den naam August dragen, schoon at zeggen wil de verhevene. Een meisje dat eertje heet is daarom nog niet begeerig, en ie Sophia heet niet altijd wijs, schoon de amen dit zouden aanduiden.

Een tweede vraag van denzelfden luidt: e Als 't niet te veel gevraagd is, zou ik h aarne van een grootere of kleinere reeks van e meest algemeene namen de beteekenis weten z ooals o. a. Jakob, Jan (of Johannes), Klaas, anne, Hendrik enz.

Op deze vraag is het moeilijk hier een m ntwoord te geven, wijl dat nogal veel kon d mvatten. Wellicht is daartoe later gelegenheid. d e merken dus nu slechts op, dat in tal van z ijbelverklaringen en handboeken, althans van B e bijbelsche namen de beteekenis wordt ge­ z even. Deze namen nu zijn onder ons zeer enigvuldig, als men maar opmerkt, dat ze oms in vorm wat veranderen. Jan of Johan is etzelfde als Johannes. Jakob, Kobus en Jakobus s eenerlei; zoo ook Piet, Peter en Petrus. venzoo is het met vrouwennamen als Bstje an Elisabet, Leentje van Helena enz.

Op een vraag van W, H. v. G. te ., , over enesis 4:17 diene, dat Kain is gehuwd geeest met een der dochters van Adam en Eva. ergelijk een huwelijk was in den toenmaligen oestand van het menschdom, dat nog slechts nkele leden telde, het eenig mogelijke. Later oen de menschen op aarde vermenigvuldigden, erden huwelijken tusschen naaste bloedveranten verboden.

Onlangs, zoo schrijft T. W. te R, , hoorde ik at het woord „lam" dat „zwak" beduidt, afkomstig is van den naam van het dier „lam", i i g z daar dat ook zwak en teer is. Kan ik dat voor waarheid aannemen?

Vooreerst nog liever niet.

Het woord „lam", als naam van een dier, is een overoud woord, uit de taal der oude Germanen, onze voorouders. Het is dan ook nog in Germaansche talen te vinden als lam. Lamm, lamb.

Het andere „lam" of machteloos heeft met het eerste niets gemeen in oorsprong; het komt van het oude lemen of lemja, d. i. krachteloos maken, neerslaan. Vandaar dat men ook spreekt van „geslagen aan de voeten" voor „lam aan de voeten". Dit „lam" is eigenlijk hetzelfde als „loom", slap. Het oude woord temmeren, d. i. krachteloos maken, hebben wij nos in „belemmeren".

Wie ooit lammeren heeft zien springen, zal trouwens toestemmen, dat zij alles behalve lam zijn.

BRIEFWISSELING.

A. C. G. te G. Zoodra mogelijk.

L. W. de W. M. te R. (N.-Amerika), Bij de eerste gelegenheid hopen we het in orde te brengen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen