Uit de Pres.

In de Hervorming heeft zich"een''strijd ontsponnen over de vraag, of de Zeriding inindie wenscheliik is of niet.

Ds. G. de Leeuw van Barchem, die in he geding betrokken werd, laat zich aldus over de Zending uit:

Nu Dr. Hille Ris Lambers mijne stukken in de Lochemsche Courant ook in de Hervorming ter sprake brengt, moet ik hem hier ter plaatse wel even beantwoorden, Myn geschrijf was echter meer speciaal bestemd voor een plaatselijk Nieuwsblad, dat door het meerendeel mijner gemeenteleden gelezen wordt. In onze dagen van ingezonken reformatorisch bewustzijn; van hopelooze spraakverwarring; van febres reactionaria epidemica, verwacht ik er meer heil van mijn kleinen, eenvoudigen kring naar vermogen voor te lichten, dan op den drukken, woeligen Areopagus mijn meening uit te galmen over de vragen van den dag.

De beschnldigicg van oppervlakkigheid, gegrond op een schrijven, dat uitsluitend tot nadere argumenteering van vroeger gegeven beschouwingen dienen moest, schijnt mij nog al erg... oppervlakkig.

Dat de Zending de poort opent voor al de ellenden der Europeesche »beschaving«; dat zij — hoezeer tegen haar bedoeling — jenever, opiam, syphilis en bajonetten als venenuiö in canda met zich voert; moet haar reeds stempelen, in het oog van ieder weldenkend mensch, tot een hoogst bedenkelijk verschijnsel.

Maar dit alles raakt de principieele bezwaren nog niet:

dat zij geweld pleegt aan de vrije, natuurlijke ontwikkeling van het religieuse leven der menschheid;

dat zij, veelal een kinderlijk-poëtisch, zeker op zijn tijd ook wel vertroostend, sbijgeloofa dooreen gedrochtelijk, gedogmatiseerd en gesystematiseerd bijgeloof vervangt;

dat zij, uitgaande van een openbaringsgodsdienst, die de alleen ware, alleen zaligmakende zou zijn, in heel haar wezen anti-modern, anti-profesfantsch is;

dat zij een godsdienst importeert, die onder den schijn van de godsdienst des Evangelies te zijn, zich de eeuwen door, onder verschillende vormen, van dat Evangelie de onverzoenlijke erfvijand heeft betoond.

En wil Dr. Hille Ris Lambers dien godsdienst met een heel mooien naam shet geloof in God onzen Vadert: noemen; Iaat hij dan de vraag, of dit «geloof« de vrees voor booze geesten wegvaagt, maar eens aan zijn ambtgenoot te Grosthuizen voorleggen.

Er behoeft hier geen woord aan toegevoegd te worden.

Cynischer kan het niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen