GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vereenigingsleven.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vereenigingsleven.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

ZENDINGSSTUDIE.

II.

Er zijn op de conferentie te Lunteren tal van hoogst belangrijke onderwerpen behandeld, wier ernstige bespreking geschikt was om den ijver van de aanwezige belangstellende zendingsvrienden aan (e wakkeren en faun kennis van zaken te vermeerderen.

Tot het belangrijkste, dat ter conferentie gedaan werd, moet echter zeer zeker wel gerekend worden het bespreken van de wijie, waarop de zendicgsstndie beoefend zal moeten worden, wil zij met goede resultaten worden bekroond. Uitvoerig werd uiteengezet, hoe een zendingsstudiekring of zendingsstudieclub, behoort te werken, en met name ook, aan welke eischen leiders en deelnemers hebben te voldoen, zal de arbeid in die kringen of clubs niet met onvruchtbaarheid worden geslagen. Herhaaldelijk werd gedemonstreerd, hoe de vergaderingen moeten gehouden worden, waarbij als voorbeeld een bepaald onderwerp werd behandeld, terwijl ruimschoots gelegenheid gegeven iperd om bezwaren tegen den arbeid, looals die hier E werd voorgesteld, in te brengen, en uit de praktijk ervaringen mee te deelen.

Waar deze eerste ZomercoLferentie voor Zendingsstudie, die uitnemend geslaagd is, niet alleen getoond heeft, hoe in nationale bijeenkomsten zendbgsstudie beoefend kan worden — m die beoefening is ze zelf immers met ernst voorgegaan — maar ook door leering en voorbeeld getoond heeft, hoe in kleineren kring de zendingsstudie moet worden aangevat, is het van harte te hopen, eenerzijds, dat zij gevolgd zal worden door meerdere Oonferenties in denzelfden geest, en anderzijds, dat hetgeen zij geleerd heeft aangaande de beoefening van seadingsstudie in kleinerea kring, ook met ernst k en ijver in praktijk zal worden gebracht.

Het lijdt haast geen twijfel, dat de conferenties een goede toekoms hebben. Reeds dit g maal, nu de conferentie iets nieuws was en er weinig ruchtbaarheid aan was gegeven, dat zij S gehouden zou worden, slaagde zij, zooals gezegd, d uitnemend en was de deelname grooter dan c verwacht kon worden, zoodat is te voorzien, k dat, nu er eenmaal de aandacht op gevestigd i& R geworden, volgende jaren tal van menschen, die h gaarne mede zullen doen aan een ernstige g zendingsstudie, er van te voren op zullen rekenen, aan de conferentie deel te nemen.

Datzelfde geldt ook van de clubs of kringen, die plaatselijk zullen moeten worden geformeerd. Ook daarvoor, bet is haast niet aan eenigcn twijfel onderhevig, zullen zich in de meeste plaatsen van eenige beteekenis voldoende deelnemers aanmelden. Het ligt echter in den aard der zaak, dat bij deze plaatselijke clubs of kringen de groote moeilijkheid zal liggen in het vinden van personen, geschikt voor de leiding ervan.

Men wachte zich ten deze vooral voor bekrompenheid. Ëdinburg en Lunteren hebben getoond, dat door eendrachtige samenwerking van belijders van den Christus, ook al verschillen ze op menig punt, op dit terrein veel goeds tot stand gebracht kan worden. Misschien zou men kunnen zeggen, dat er te Edinburg een te groote neiging tot samenwerking aan deu dag trad en dat men te veel kloven wilde overbruggen, maar èa Edinburg èo Lunteren hebben ons in ieder geval onder het oog gebracht, dat een zeer vergaande samenwerking mogelijk is en goede vruchten afwerpt.

In dit verband willen we niet nalaten, even het woord te geven aan Mj. H. S. S. Kuyper, die in De Standaard van 13 Augustus j.l. schreef, boe op de conferentie te Lunteren drie echo's van de Edinbnrgsche conferentie tot haar doordrongen: „Ten eerste had men als nooit te voren gevoeld de machtige eenheid van Gods kinderen uit allerlei landen en allerlei kerken. De verschillen waren schier niet meer gevoeld, zdó was de eenheid in Christus, den Koning der Kerken, op den voorgrond getreden. Ten tweede was men nog nooit zoo diep onderden indruk gekomen van den schreienden, roependen nood der Heidensche en Mahomedaansche landen. En ten derde had men nog nooit zóo sterk beseft de ernstig noodzakelijkheid van zendingsstudie”.

Die eerste echo moge ook hier weerklinken: „Ook wij hebben" — aldus Mej, Kuyper ~ „met onze mede conferentieleden gevoeld een eenheid, die dieper gaat dan zelfs de fondamenten der muren die ons scheiden. Met Hervormden en Lutherschen hebben wij ver gaderd in de Gereformeerde Kerk, samen hebben wij den Bijbel gelezen, samen hebben wij tot''God gebeden, samen hebben wij God K a g D r t H gedankt en Hem gelooid in psalmen, gezangen en geestelijke liederen. Hervormde predikanten hebben ons toegesproken, staande m den Ge reformeerden preekstoel — een Hernhutter in de Hervormde kerk, een Gereformeerd predikant — ik denk met dank terug aan de heerlijke toespraken van Ds. Van Andel (van B4arri).en Ds. Fernhout (van Uirecht) — heeft ons toegesproken in de „kerk van ongekorven houi". Als het weer mooi was, vergaderden wij in het dennenbosch, en wij hebben gevoeld: de eenheid, die ons allen telkens wter bindt, is grooter dan de verschillen, die ons scheiden”.

Moge eerlang in gelijken geest gesproken kunnen wotden door de deelnemers aan üe plaatselijke kringen of clubs, die opgericht staan te worden. Want opgeiicht zal.ec ze immers worden? „Niettegenstaande alle begin moeilijk is", zoo schreef mej. K. terecht, »en niettegenstaande de bezwaren vele zijn, toch zullen we ons in Gods naam tot dit werk begeven. Smeekend om Gods hulp in de binnetkamerea, alsof we geen stap durfden zetten op dezen nieuwen weg, — en dan voortvarend en arbeidend, alsof we de bezwaren niet telden. Wij willen niet achterblijven, waar Amerika en Schothnd zijn voorgegaan. IQ de 172 eeuw zouden wij de leidicg hebben gfgeven. Nu hebben wij te volger, maar wij willen volgen in de voorhoede en de eersten zijn van het vasteland; en wij zulkn toonen, dat wij als tweede koloniale megendluid der wereld, inde wereld-zendingsstudie-beweging de plaats kunnen innemen, die ons toekomt, omdat God ons haar heeft aangewezen”.

Het is te hopen, dat dit kloeke woord ten volle bewaarheid zal worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 27 november 1910

De Heraut | 4 Pagina's

Vereenigingsleven.

Bekijk de hele uitgave van zondag 27 november 1910

De Heraut | 4 Pagina's