Buitenland.

Zwitserland. Een rechtzinnig predikant door socialisten begeerd.

In Zarich arbeidde de predikant Pfiüger, die op vergaderingen van sociaal-democraten meermalen het woord voerde en onder de leiders der socialisten een eerste plaats innam. Maar deze prediker sprak op den kansel meer over politiek dan over religie, en het gevolg was dat zijn kerken ledig werden. Daarom besloot pastor PflUger zijn ambt neer te leggen en zich tot lid van den grooten Raad te laten kiezen. Pfiüger beval als opvolger een geestverwant uit Winterthur aan. Maar de arbeiders wilden deze niet hebben, maar verkozen een geloovig predikant; voor twee andere plaatsen waren twee Christe lijk-sociale predikanten de mannen hunner keuze. En hoe motiveerden zij hunne handeling? Pflüger is ons als partijgenoot veel waard, aar als predikant is hij ons „niet godsdienstig enoeg", zeiden zij.

Jaurès, de Fransche socialist, schreef eenmaal eze opmerkelijke woorden: „ik geloof niet, dat et natuurlijke en het sociale leven den mensch evredigen kan. Wanneer de sociale recht aardigheid, waarnaar men streeft, verkregen is, al het duidelijk worden, dat eene groote leegte ntstaan is, die vervuld moet worden".

Hongarije, He t proces tegen r, Racz, Prof, k j

Nader vernemen wij nog het volgende omtrent t et proces, dat de afgezette hoogleeraar Zovanyi h egen den hoogleeraar Dr, Ludwig Racz voerde. k ovanyi klaagde Dr. Racz aan, omdat deze in b ijn critiek over Zovanyi's arbeid liet drukken, d at deze „een onverdragelijke natuur had, geen b iëteit kende en hatelijk was"; „dat zijn positie nhoudbaar begon te worden"; dat zijn aan­ n lachten deels ongegrond, deels overdreven aren"; dat hij „of een onwetende moest zijn h f een man metjezuitischesympathieën"; dathij D een geheime voorliefde moest hebben voor de H oomsche Kerk, " en dat hij „in den geest en o n het belang der clericale pers gearbeid had."

Het gerechtshof te Ujheiy veroordeelde Dr, v acz wegens beleediging en legde hem een d oete van 80 kronen op; het gerechtshof in de weede instantie, de Koninklijke tafel te Kassa, evestigde het vonnis. Ten slotte beriep Dr, acz zich op de Koninklijke curie, en deze echtbank sprak hem vrij; terwijl de aanklager eroordeeld werd tot het betalen van 200 kronen roceskosten.

Dit vrijsprekend vonnis werd op de volgende ijze gemotiveerd.

„Nadat het opperste bestuur waaronder de anklager stond (bet conventgeiicht) als zijn ordeel bad uitgesproken, dat de aanklager egens het verkeerd voorstellen der leeringen er Gereformeerde Kerk, en ook daarom wijl ij den stichter dezer religie in het publiek in en hatelijk daglicht gesteld had, onwaardig eworden was een leerstoel aan eene Gereforeerde Theologische inrichting te bezetten, eeft de aangeklaagde in den vorm van een rtikel — dat in een confessioneel bUd vercheen— de ambtelijke werkzaamheid van den anklager veroordeeld en de rechtmatigheid van iens afeettitig verdedigd; daarbij de grenzen ener geoorloofde crit ek niet overschrijdend, oen hij in zijn artikel te kennen gaf, dat de anklager niet in het belang van zijn eigen onfessie, maar in dat van een andere religie ewerkt had. Daarom kon de klager die uitrukkingen niet voor beleedigend houden, wijl ij door den aangeklaagde gebruikt werden om iens critiek met redenen te omkleeden, en omat zij op grond van de feiten terecht zijn angewend".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen