De bevestigingsgeschiedenis te Dordrecht,

De bevestigingsgeschiedenis te Dordrecht, waarover we vroeger gesproken hebben, heeft toch dit goede gehad, dat daardoor het principieele vraagstuk, of de Hervormde Kerk officieel nog eenigen band aan de belijdenis erkent, weer aan de orde is gesteld.

De vraag, of het voldoende was, dat dé ouderlingen bij de bevestiging alleen antwoordden: ja, volgens m^ne opvatting, is n. 1. aan het oordeel vanj hetj classicaal bestuur onderworpen. En dat bestuur, dat zich op reglementair standpunt stelde, heeft daarop geantwoord, dat het wel de vra^, welke belijdenis voor de Hervormde Kerk geldigheid had, In het midden liet, maar dat tot die belijdenis toch In elk geval behoorde hetgeen in art. 20 van het Reglement op het Godsdienstonderw^s wordt gevorderd; welk artikel de verklaring eischt dat men, „naar het grondbeginsel der Christelijke Kerk in het algemeen en der Hervormde In het b^zonder, Gods heilig Woord in de schriften des Ouden en Nieuwen Verbonds vervat, van ganscher harte aanneemt en gelooft, en derhalve des zins en willens Is om den geest en hoofdzaak der leer, welke In de aangenomen formulieren van eenigheld der Nederlandsch Hervormde Kerk begrepen is, getrouw te blijven, en dat men mitsdien den ganschen raad Gods, Inzonderheid zijne genade In Jezus Christus, als den eecigen grond der zaligheid ernstig en van harte aan de gemeente zal onderwazen". Nu geldt deze verklaring alleen voor degenen, die Godsdienstonderwijs zullen geven, maar het Classicaal Bestuur van Dordrecht schijnt uit deze verklaring af te lelden, dat de Hervormde Kerk hierin reglementair een uitspraak heeft gedaan over de „leer", waarmede Instemmhig moet betuigd worden door ieder, die in haar midden als ambtsdrager wil optreden. Hg oordeelde daarom, dat wie alleen maar verklaart „naar zijn eigen opvatting" met de bevestigingsvragen in te stemmen, daarmede een irreglementaire daad had gedaan en daarom niet als bevestigd kon worden beschouwd.

Natuurlijk hebben de betrokken ouderlingen zich bij deze uitspraak niet neergelegd en zal thans de beslissing van het Provinciaal Kerkbestuur worden ingeroepen, terwijl er wel geen tw^'fel over behoeft te bestaan, dat dit proces, welke ook de uitspraak van het Provinciaal bestuur zal wezen, tot de Synode zal worden doorgezet. Het gaat hier toch niet om de vraag, of de ouderlingen, die Ds, Keiler niet heeft willen bevestigen toch in hun ambt zouden kunnen optreden. Dat was gemakkelijk genoeg te bewerken geweest, Indien de betrokken personen zich opnieuw hadden laten verkiezen, en dan door den modernen predikant waren bevestigd geworden. Het doel van deze klacht bij het Classicaal Bestuur reikt daarom veel verder. Men wU blijkbaar van moderne zijde een ofücieele uitspraak, waardoor het recht van het subjectivisme, of wil men, dat ieder in de Hervormde Kerk gelooven mag wat hg wil, zal worden erkend. Zoo Is het dan ook te begrijpen, waarom deze procedure In de kerkelgke pers zoo sterk de aandacht trekt en men van confessioneele z^de de beslissing van het Classicaal Bestuur zoo van harte toejucht. Het Is de worsteling tusschen modern en orthodox om het karakter der Hervormde Kerk.

Ongetwijfeld heeft deze str^d, waarbij de inzet de belijdenis is, ook voor ons meer waarde dan het roepen om reorganisatie dei Kerk, alsof daarmede het geneesmiddel tegen alle kwalen zou gevonden zijn. Voor deze bloote reorganisatie der Kerk is ons Gereformeerd volk nooit warm geworden; er ging van die leuze geen kracht en bezit ling uit; ze kon geen heilige geestdrift wekken. Het was dan ook een der grootste fouten van de Confessioneele richting, dat zg den str^'d aanbond niet op de Confessie, maar op de organisatie der Kerk. Niet alsof een reorganisatie der Hervormde Kerk ook door ons niet gewenscht werd geacht, maar omdat het hart der Kerk niet in haar uitwendige organisatie, maar in haar Belijdenis klopt. Daarom verblijden we ons, dat te Dordt de belgdenisquaestie weer aan de orde is gesteld.

En toch vreezen we, dat ook deze procedure weer met een sisser zal afloopen. Het Classicaal bestuur heeft zich bij zijne beslissing niet op principieel standpunt gesteld, maar op reglementair. Het heeft geen uitspraak gedaan over de vraag welke Belijdenis de Hervormde Kerk heeft en of een moderne, die met deze Belijdenis niet Instemt, ambtsdrager in deze Kerk kan wezen, maar alleen er op gewezen dat in een der Reglementen, dat uitsluitend handelt over de godsdlenstonderwgzers, toch sprake is van de „aangenomen formulieren van eenigheld der Hervormde Kerk". Het Provinciaal Kerkbestuur — en zoo het proces ter hoogster instantie doorgaat, de Synode — zal juist daardoor gelegenheid te over worden geboden, om op grond van weer andere reglementaire bepalingen de beslissing van het Classicaal Bestuur te niet te doen. Wie dan ook verwacht, dat de Hervormde Synode, naar aanleiding van deze procedure, een principieele uitspraak zal doen of de ambtsdragers aan de belijdenis gebonden zijn of niet, zal deerlgk bedrogen uitkomen. Ér zal een advokatenhandigheld op gevonden worden, een in den grond niets zeggende formule, waardoor de Hervormde Synode zich uit deze impasse redt, OfHcieel te verklaren, dat ze geen bel^denls heeft, zal de Hervormde Kerk niet doen, want dan zou een exodus van de confessloneelen volgen. Maar ook omgekeerd zal ze evenmin durven zeggen, wat haar belijdenis dan wel is, en eischen, dat elk ambtsdrager met die bel^denls moet Instemmen, want dan ware een conflict met de modernen onvermijdelijk. Ze zal daarom wel handig tusschen deze Charybdis en Scylla doorzeilen, en het slot zal wezen, dat Dordt toch zijn moderne ouderlingen krijgt.

En toch verblijden we ons over deze procedure van harte. Al zal ze geen t> eslissing brengen, ze heeft voor een oogenblik weer aller aandacht gevestigd op het cardinale punt, waarom de str^'d gaat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen