De oraties, waarmede

De oraties, waarmede de aieuwbeiioemde hoogleerarea te Kampen 16 Januari hua ambt aaavsard hebben, zagen met bekwamea spoed het licht ea zuUea met behagstelliag en waardeeriag la oaze Kerkea oatvangea ea gelezea wordea.

De moeilqkste task was daarbij wel weggelegd voor Dr. Ridderbos, die positie hsd te nemen iegesïover de diepingrijpende VTsagstukkea, m'elks hst Oude Testameat rakan. H^* deed dit op mannclgke es kloïks wtJ2s, d'j-> r Lot onderwerp zifaer rede te kiezen : de beteekenii van het Oude Testament voor de Christelijke religie. Ia het eerste, historische deel, aetis hg uiïeea, weike tweeërlei t^alsche opvatllag mea aangaande de bsteekerJs vats het Oude Testament voor de Christelijke reügls heeft gevoraid. In hst iweede deel oaderzochtfag da gegevens, weike in de Schrift zelve e». de aistorle dsr Kerk ware» Iz vinden voor de rechte oplo.ssiog van i-ieï hi«r geboden vraagstuk. Terwql hij in hst derde deei ds conclusie trok uit deze gegevens ea aantoonde, uit welk gezichtspunt het Oude Testament moet beschouwd worden, zal zijne ' beteekenis voor de Cfiirlstei^ke religie recht-id worden vtrstaan. Van een apolog' apologeJisch verweer tegea de zoogeaaaatde nieuwere criti^.k v/as in dezj geen rede gaen sprake; ea Eog veel miader werd door Dr. Ridderbos Kogmaali* een poging gewaagd, om da beleekeKis van de Oosterscke voadstea ea oatdekkiögen voor het Oude Testament uiteet? ta zetten. Dr. Rtddei bos aam eea ^oö^^r standpuat ia. Hij liet ia eea uitnemead historisch overzicht zien, hoe de strgd om het Oude Testament alet eerst van onzen tijd dagteekeiif, maar zoo oud is als de Christelijke Kerk zelve, ea hoe Öezelfde vraagstukken, die thass aaa ds orde sija, ia eea grond reeds vaa de eerste eeuwen af 02 geesten hebb'ea basiggehoudsa. Door op dat hoogere stssdpuat zich Êe plaatsen, kon hij los vara alie spiinterlge crltïsche qua'sties de veel diepere vraag besprekesi, uH welk principieel oogpunt het Ouds Testiaent mÖKt beschouwd wordea; waarb^ Af. vvcg 'aefa Wvïfd gewezen door hetgeea ds h!.; tof, (e der Kerk es iazoaderheid de Q.eït farmeerde Theologie hem leerde. De strerge logische opbouw vaa deze rede, de eenheid van gedachte, waardoor ze beheer.'cht wordt, de juiste proportie der deelïK, ea de groote helderheid ea duideiijkfceid vaa voorstelliag, maken dat het eea genot is deze rede te lezen. Ea wat htt p«i0c'ipieele staadpuat, betreft, door Dr, Ridderbos in deze oratie ingeaomea, kuanea we r.iet anders daa de Theologische School gelukwenschen met eeji hoc^lseraar, die zoo beslist en óaomwoadea voor heï Goddisiilk karakter & s.t Heilige Schrift optrad. Al keert , hg zich tegea alle judaiseerend stre-., eB, al erkent hg het beperkt karakter van feeï Ouds Testament, al handhaaft: hij, dat ds Oud-Testatnentlsehe Godsopenbaring heer.wijst aaar die des rsieuwesï Verboads ea daarom bg het licht van het Nieuwe Tes'^jseat moet beschouwd wordss, aaa de .-nisre zi^de komt hij beslist op voor de e=kea«iag vaa heï Ouds Te.itamsat als Gods Woord tn haadhaaft hij niet alleen voor dsn openbariagsiahoud, maar ook voor de Echrifteigke opteekealBg dezer GodsopeF-barJog het Goddelijk karakter.

Minder moeilfik was de taak vaa, Dr. Hüekbis-a, die b^ de ambtelijke vakken niet voor dsze'fde diepingrijpeade vraagstukken stofid. Alleen was het voor hem misschien eeaif srmate lastig, dat ia dea laatstea tijd dit onderwerp reeds driemaal van Gereformeerde zijde was behaadeld. Zonder daarom opaleuw ïo een priaclpleeie uiteenzetting dezjr vakkea zich te verdiepen, deed h§ eea poging om te doea zlea, weike beteekeais de thans met aooveei ijver bestudeerde psychologie der religie voor de ambtelgke vakkea heeft. Metterdaad was ook dit eea gelukkige greep. Ia de Eacyclopaedie vaa Dr. A. Kuyper werd er reeds op gewezes, b^ de besprekiag dezer psychologie der religie, hoe haar oaderzoekiagea ea resultater; vooral voor de ambtelgke vakkea vaa bateekeiiss konden wezen. Dr. Hoekstra heeft eerst, na eea kort maar duidelgk overzicht oïer dea tegenwoordigca siaad der godsdienst-p& ychologle, aaagewezea op welke wfze deze wetenschap naar Gereforoïssrd beglasei moet beoefend wordea. Ia he£ tweede deei Ia overeenstemmisg met de Eocyclopaedie van Dr. A. Kuyper de taak dsr ambtelijke vakkea ia hoofdlijaea beacbreves. Terwijl tenslotte bg elk dezer vakkea met enkele trekken werd aangegeven, welke beteekenis de psychologie der reügi; voor deze vakkea heeft. Vooral dlE katste gedeelte was vaa belaag ea doet zita, aoe Dr, Hoekstra een open oog heeft voor de vragea, die b^ deze vakken aan de orde aija, ea hoe ze door de gcdsdlenstpsycbologie tot eea juistere oplossing kuaaen gebracht wordea. De philosophische aanleg vaa Dr. Hoekstra verraadt üJch ia deze ora*ïe seker, ets de rJeuwe kuïistlcrraea waari'aa de rellgïoas-psychoiogie zich bedient, zga voor eea eenvoudig lezer niet alle ei/ea gemakkelijk te begrijpen. Maar Dr, Hoekstra heeft volkomea terecht erop geweasK, dat da aïsblÊlijke vakkee, die oer, 200 nauw in aanraking breagea met de zielegesteldheid van hen, aaa wie het Woord gebrKcht wordt, hetsg daa ia de prediklsg, op d.-: cs: techi.satie' of door ds Zsndsng, earst daa met vrucht kuaasn wordea beoefend, wannser de psychologie der religie ons de religieu, ïe gesteldheid der ziel heeft doea keaaea. Door üszs aieuwe wetenschap ia diensJ te stelles va» de ambtelijke vakkea, - zuliert ze te lijker zegea voor de gemeente kunns? a brengen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen