Buitenland.

Engeland, Uit de Congregationaistische Kerk.

De Congregationalistische kerk in Engeland — vroeger werd zij de kerk der Independenten geoemd — heeft in haar midden vele predikanten, ie de „modern thought" zijn toegedaan. Op het evaar dat daardoor die kerkengroep loopt, heeft ezer dagen de voorzitter der Congregationaistische Unie in Yorkshire, Rev. Bertram Smith, gewezen.

Bij een toespraak in zijn qutliteit als vooritter toonde Ds. Smith aan, dat het roepen m „vrijheid ten opzichte van leerstellingen en eloofsbelijdenissen" leidt tot nog grooter losandigheid in andere richting, en betoogde aarbij dat de agnosticus, dat is hij die ontkent at de meuschelijke geest het absolute kan ennen, een even stellige geloofsbelijdenis heeft ls de dogmatische Christen. Eveneens is het esteld met hem die wereldsche vermaken ajaagt, met jongens en meisjes, die niet nder toezicht hunner oudeis willen staan. Hun eloofsbelijdenis is, dat zij verlangen te denken n handelen en gelooven gelijk zij willen. In én woord, hun geloofsbelijdenis is, dat zij zich elven genoeg zijn. „Wij gelooven in de zelftandigheid (self-suffieucy) van elke afzonderlijke ndependente kerk", zoo spreekt men, maar men et niet op den nood van andere kerken in ver erwijderde dorpen, die een moeilijken strijd oor haar bestaan hebben, of die zich in achteruurten van groote steden nauwelijks kunnen andhaven. Dat is de geest van het oude aodicea dat zegt: Wij zijn rijk en hebben iets uoodig — Uat anderen maar voortworsteen zoo goed als zij kunnen". De predikant ates van Kensington sprak in dezelfde veradering van den zendingsarbeid zijner kerk in en behoeftige buurt in dezer voege: „De oorhoede van onze kerk in Kensington is te S etting Dale. De achterhoede is sterk aaneen­ iw esloten, „zoo is er ruimte bij het front”.

N.-Amerika. Samenwerking metRome ntake verkrijging van betere huwelijkswetten.

Is in Amerika samenwerking met andere erken mogelijk tot verkrijging van betere uwelijkswetten en to' bestrijding van het kwaad er echtscheiding? Zulk een samenwerlcing zou eker alleszins gewenscht zijn en hoorde zooveel ogelijk ook door ons gezocht te worden. Nu erwachte men van de Amerikaansche kerken chter niet te veel, zoo beweert Dt Amerikaanf I g w s e sthe Wachter, Het ide« van het Genadeverbond dat God doorvoert in de gezinnen en de geslachten, leeft in deze kerken oiet meer. Ds kerk is in Methodistischen zin de vergadering van enkelen, van individuen, iets wat zelfs daarin uitkomt dat hunne kerkelijke statistiek niet eerstens met gezinnen rekent, want vraagt ge een Amerikaanschen predikant hoeveel gezinnen zijne gemeente telt, dan weet hij zulks maar hoogstens zelden. En omdat men nu den band niet gevoelt tusschen het natuurlijke en het geestelijke, tusschen het gezinsleven en de voortzetting van bet Genadeverbond, daarom kan ook de tegenstand tegen het kwaad der echtscheiding niet zoo scherp en belijnd zijn als in kringen waar men gereformeerd denkt en handelt.

Hier komt bij, dat de meeste kerken vaak op onredelijke wijze naar uitbreiding zoeken Men wil groot zijn in ledental, stelt de kerk als een omnibus voor allen open, maar moet nu ook de tucht over leer en leven grootelijks ter zijde stellen. Zucht naar uhbreiding, onverstandige ledenjacht vooral in nieuwe plaatsen, heeft zelfs de United Presb. kerk er toe gedrongen om den slagboom tegen Geheime Genootschappen op te heffen, want het verbod tegen de Loge is in deze kerk reeds lang een doode letter. Maar zoo nu ook met het kwaad , der echtscheiding. Deze zonde dringt in alle kringen, ook in kerkelijke kringen, zoodanig door, dat van een Bijbelsche, uitbannende tucht geen sprake meet kan zijn.

Tegen de meest schandelijke en ergerlijke gevallen zal men nog optreden, maar niet^meer tegen de echtscheiding op grond van dronkenschap, moedwillige verlating, kwaadaardig karakter, mishandeling enz. Deze laatste gronden van scheiding komen al reeds lang niet meer onder den ban van het kerkelijk publiek.

Nu willen we de goeden echter niet te na komen. Zoo beeft b.v. de Ref, Church, ik meen ongeveer acht jaren geleden, een kras standpunt tegen de Echtscheiding ingenomen, dooi feitelijk maar één bijbelschen grond van scheiding te erkennen. In hoever men, wat de practijk betreft, aan dit synodaal besluit is getrouw gebleven, weet ik niet.

Ook zijn er in de andere kerken sommige krachtige woordvoerders die met mond en pen dit monster der ongerechtigheid bestrijden en van een voorzichtig verdrag met het kwade niets willen weten. Maar deze mannen roeien tegen den stroom op. Het zijn de enkelen van wie hier de actie uitgaat, want zelfs het kerkelijk publiek hebben ze tegen zich. Ook is het leven der kerken te independentistisch om in de sen met vereende krachten op te treden. Ons christenvolk is niet gewend aan de prediking van Gods wet. God is eerstens, zoo niet uitsluitend, een God van liefde. En juist daarom is ook de zonde geen zonde meer. Het bijbelsche begrip van zonde slijt bij hen steeds meer uit. Niemand die onder het Amerikaansche christendom verkeerd heeft, zal dit zoeken te ontkennen. Veel wat wij met het oog op Gods rechtvaarheid en heilige wet zonde noemen, is bij hen geen zonde meer. En zoo ziet men het eigenaardige verschijnsel dat de Amerikaansche christenen met dweepzucht ijveren tegen het gebruik van wijn en drank en tabak, terwijl dezelfde christenen er geen been in vinden om geregeld de theater en de moving-picture-shows te bezoeken en openlijk voor bet twee kinderenstelsel durven uitkomen, Ea hier hebt ge uist het farizeisme en diep gevaarlijke van de ons omringende invloeden. Tegen üet uitwendige kwaad ijvert men vaak zonder verstand, niet meer lettende op het onderscheid tusschen gebruik en misbruik, terwijl men met het zwaarste er wet 't o zoo licht neemt. Want tegen de aloon ijvert men, alsof deze de wortel en bron s van alle kwaad, maar tegen den schouwburg, egen theater en moving-pictureshows, waar e heiligheid van het huwelijk bet krachtigst wordt ondermijnd, daartegen verheft men zelfs zijn kleinsten vinger niet. In de bestrijding van et kwaad der echtscheiding staan in het lgemeen onze Protestantsche kerken met lam ieid geslagen. De meest uitgroeiende takken zou men willen besnoeien, maar om den kwaden oom zelf aan te tasten en tucht te o^feuen aar de strenge eischeu van Gods Woord, aaraan denkt men niet meer. In dit opticht s van Rome nog het meeste te verwachten. ant al gaat deze Kerk van een ander beinsel uitdan wij, zookan men toch respect hebben oor een Kerk die niet alleen den gruwel der chtscheiding bestrijdt, maar in dszen ook on erbiddelijk en getrouw de tucht over al hare eden uitoefent.

China. Ontwaking. Een journalist van de Daily Chronicle heeft en predikant Cyril C. B. Bardsley, die met en predikant F. Baylis juist in Londen terugekomen was na een inspectie gehouden te ebben over den arbeid der „Church Missioary Society", geïnterviewd. Bjirsley deelde het olgende mede:

„Bij mijn tocht nam ik overal in China eekenen van ontwaking waar. Tot dit jaar toe onden Christelijke zendelingen de ontwikkelde n ambtenaarsklasse niet bereiken. Het geheim an de nu bestaande opwekking is, dat nu die lassen toegankelijk geworden zijn. Dit wijst r op, dat de Christelijke natiën van het Westen u een krachtige deur mogen geopend lien, ant wat de beschaafde klasse van het Chieesche volk van het heden denkt, zal in het ervolg het volk in 't algemeen aannemen.

Het eenige gevaar dat de nieuwe geest opevert, is hetzelfde dat men ook in Japan gewaar eworden is, namelijk dat de ontwikkelden zoo icht tot het atheïsme overgaan; daarom moeien e zendelingen aanstonds maatregelen nemen m den loop der gedachte op Christelijke lijnen e houden. De „Ctiurch Missonary Society" was l gereed met zijn plan, en heeft tegenoordig ongeveer 300 zendelingen in China“.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen