Diakonale zorg.

Volgens de officieele mededeelingen uit de kerkelijke visitatie op de jongste Synode der Herv. Kerk gedaan, was het totaalbedrag der afgesloten diaconierekeningen aan inkomsten ƒ 5 226673 75° en aan uitgaven J 4.652 304 67.

Oagetwgfeld maken deze c^'fers indruk, en ze toonen, hoe de Hervormde Kerk in zake de zorg voor de armen nog een der machtigste instellingen is in ons land.

Maar tegelijk blijkt ook, wanneer men deze cijfers nader beziet, hoe zwak deze Kerk feitelijk staat.

Reeds op zich zelf trekt het zeer de aandacht, dat een Kerk, die voor een zeer groot deel voor de behoeften der armen te zorgen heeft, van hare inkomsten jaarlijks een som van meer dan een half millioen overhoudt. Indien de bijdragen, die de Hervormde Kerk aan haar armen schonk, zeer hoog waren en voldoende in den nood voorzagen, dan zou hier natuurlijk niets tegen zfja. Maar nu de algemeene klacht Is, dat de Hervormde Kerk vooral in onze groote steden zoo bitter weinig doet om de armoede te lenigen, is het dan geen droevig teeken, dat deze Kerk jaarlijks nog meer dan een half millioen oppot?

En nog bedenkelijker worden deze cijfers, wanneer men nagaat, hoe de inkomsten verkregen werden. Het bedrag van 5 millioen wordt voor de helft (72411.831.45) verkregen uit bezittingen, terwijl de collecten In de Kerken over een geheel jaar niet meer hebben opgebracht dan rond negen ton (ƒ900345 55). Indien het voorgeslacht dus niet gezorgd had, dat er kapitaal aan wezig was, waarvan de Hervormde Kerk de rente trekken kon, dan zou nog geen vierde deel van het bedrag, dat was uitgegeven, door de collecten worden gedekt. Rekent men, dat de Hervormde Kerk ongeveer 2V3 miliioen leden telt, dan wordt per hoofd en per jaar voor de armen nog geen vijftig centen gegeven; de legaten en giften er bulten gerekend.

Hoeveel onze Gereformeerde Kerken, die over geen kapitalen te beschikken hebben, jaarlijks voor de diaconale armenzorg opbrengen, weten we niet. Een cfficieele statistiek is hiervan, zoover ons bekend is, nog nooit opgemaakt. Maar indien het bedrag kon meegedeeld worden, zou blijken, hoe een Kerk, die bovendien nog voor al hare kerkelijke uitgaven te zorgen heeft en geen cent uit de staatskas voor de predikantstractementen ontvangt, een geest van offervaardigheid heeft ontwikkeld, die aan de Hervormde Kerk wel tot een beschamend voorbeeld mag strekken.

We zeggen dit niet om te roemen in eigen voortreffsl^kheid. Dan zou ons eer verootmoediging voegen, dat onze Kerken tegenover den nijpenden nood nog zoo weinig doen. Maar wel om te doen uitkomen, dat alleen dan een Kerk de barmhartigheid kan beoefenen tegenover haar armen, wanneer z'j leert te steunen niet op kapitalen en bezittingen, maar op de offervaardigheid harer leden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen