Lang bidden.

Een onzer lezers maa'Kt naar aanleiding van hetgeen we onlangs uit de Rotterdammer overnamen over het lange preeken, de opmerking, dat sommige predikanten ook de gewoonte hebben zoo lang te bidden, dat het wel uiterst moeielijk is voor de gemeente om zulk een lang gebed in de ware gebedsstemming mede te bidden

Ook deze klacht is zeker niet onjuist. geheel

Christus heeft ons gewaarschuwd voor het lange bidden - met omhaal van veel woorden, en het gebed, dat Hij zelf ons gaf, paart aan wonderbaren rijkdom van inhoud groote beknoptheid in den vorm

Toch vergete men niet, dat het gebed in het midden der gemeente voor »allen nood der Christenheid* niet met enkele woorden geschieden kan. De voorbeelden van de gebeden in de Heilige Schrift van een Salomo, van een Daniël e.a. toonen wel, dat ook deze heilige bidders, wanneer ze de ncoden van het volk God hadden op te dragen, soms lang gebeden hebben. En de gebeden, die onze liturgie voor de samenkomst in de gemeente geeft, zijn evenmin kort.

Een lang gebed is daarom op zich zelf nog niet te veroordeelen. En vooral mag men niet, opdat er meer plaats voor de lange preek open blijve, het gebed, dat toch het voornaamste stuk van onzen eere dienst is, gaan inkorten.

Hoofdzaak is maar, dat de Dienaar des Woords waarlijk bidde en niet in den vorm van het gebed eigenlijk een predi katie houde voor de gemeente.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen