Kerkelijke attestatie.

I.

Onlangs werd ons de vraag gedaan, welke de kerkelijke positie is van een lid der Gereformeerde Kerk, die met attestatie uit de eene Kerk is vertrokken, maar deze attestatie nog niet heeft ingediend bij de Gereformeerde Kerk, waar hij zich metterwoon heeft gevestigd of wel deze attestatie geweigerd ziet. De bedoeling van deze vraag werd nader , aldus toegelicht, dat het geval kon voorkomen en ook metterdaad voorkwam, dat zulk een lid door ziekte, door onverschilligheid of om andere oorzaken verzuimde bij den Kerkeraad, waar hij nu onder ressorteert, zijn attestatie in te dienen of daarmede te lang wacht, en de Kerkeraad dan weigerde zulk een verouderde attestatie te ontvangen. Maakt dit, zoo vraagt men ons, nu den doop en de belijdenis, waardoor zoo iemand tot de Gereformeerde Kerk behoort, te niet, en zou hij bij een volksstelling bijv. moeten invullen: tot geen Kerkgenootschap behóorende, al zou hij nog geregeld in de Gereformeerde Kerk kerken en zijn sympathie zich naar de Gereformeerde Kerk uitstrekken?

Daar dergelijke gevallen ..zich helaas meermalen voordoen en het daarom wel noodig is niet alleen aan de hier-bedoeldè personen" duidelijk te maken Welke positie ze innemen, maar ook aan de Kerkeraden raad te geven, hoe ze'in zulke gevallen hebben te .handelen, zijn we bereid op déze vraag een ietwat uitvoeriger antwoord te geven. Eerst zal daartoe echter duidelijk moeten w^srden gemaakt, wat men onder het lidmaatschap der Kerk en onder een kerkelijke attestatie verstaat.

Het lidmaatschap der Kerk is naar het Gereformeerde Kerkrecht niet het lidmaatschap van een Kerkgenootschap, dat zich over heel het land uitstrekt, zoodat wie lid is van de Kerk dit ook is voor alle plaatselijke kerken als afdeelingen van het geheel — zooals dit in de Hervormde Kerk het geval is, —maar is altoos het lidmaatschap van de plaatselijke Kerk, waar men woont. Door doop en belijdenis wordt men in die plaatselijke Kerk lid en het lidmaatschap beperkt zich aljeen tot deze Kerk. Verhuist men tiaar een - andere plaats, dan is men dus niet van zelf lid van de Kerk, die zich aldaar, bevindt, maar moet men zich bij die kerk aanmelden en door die Kerk als lid worden aangenomen. Was er geen verband tusschen de Kerken, dan zou men, . om als lidmaat te worden aangenomen en ten Avondmaal te worden toegelaten, opnieuw belijdenis des geloofs hebben af te leggen. Uit het kerkverband vloeit echter voort, dat zulk een nieuw onderzoek naar iemands geloof en wandel niet noodzakelijk is, omdat de eene Kerk in dat opzicht de andere Kerk vertrouwt, en aangezien de Kerk, waar dit lidmaat vroeger woonde, hem reeds belijdenis heeft afgenomen, behoeft daarom dit onderzoek niet telkens weer herhaald te worden, wanneer zulk een lid naar een andere plaats verhuist. In plaats van dit nieuwe onderzoek treedt nu de kerkelijke attestatie. Waarin de Kerkeraad verklaart dat zulk een persoon door hem ten Avondmaal is toegelaten, en gezond is in de belijdenis en Godzalig in zijn wandel. Op dat getuigenis afgaande, wordt zulk een persoon dan in de Kerk, waar hij zich nu metterwoon vestigt, als lid aangenomen en tot het Avondmaal toegelaten.

Zulk eer] attestatie behoort daarom , ook aan den persoon, die vertrekt naar een andere plaats, op diens verzoek te worden meegegeven. Door te vertrekken wordt de band met de Kerk, waar hij dusver woonde, van zelf verbroken, en hij moet zich nu bij de Kerk, waar hij wonen gaat, opnieuw als lidmaat aansluiten. Want de aansluiting aan de Kerk is altoos een vrijwillige daad. Het is daarom niet geoorloofd, dat de Kerkeraad de attestatie van zulk een vertrekkend lidmaat zendt, aan den Kerkeraad van de plaats waar hij zich metterwoon vestigen gaat. De Kerkeraad kan zulk een lidmaat niet maar overdragen aan een anderen Kerkeraad en hem, of hij wil of niet, lidmaat van die andere Kerk maken. Hij zelf moet, door de attestatie in te dienen, toonen, dat hij vrijwillig bij die Kerk zich aansluiten wil. Vraagt iemand, die vertrekken gaat, zijn attestatie niet op, dan mag de Kerkeraad hetn die attestatie ook niet opdringen. Een attestatie moet ^ïtooa aangevraagd v!ordQvi. d Geschiedt dit niét, dan kan" de Kerkeraad zulk een vertrekkend lid op zijti verzuifn attent maken en aan dén Kerkeraad, waarmmm mmi heeo hij vëftfok'keff ts, dit \titmnxm& ï6x: ri.--•• - met' verzoek hem daafoverte onderfaoudeii, - : maar ongevraagd een attestatie hem nazenden mag de Kerkeraad niet. Ook zonder het afgeven" =van de attestatie houdt bijv .' door te vertrekken, van zelf oplidraaat.van'; . die plaatselijke Kerk te zijn. Niethet afgeven • van de attestatie, maar het feit, dat hij zich. , elders metterwoon vestigde, breekt den band met de Kerk, waar hij vroeger woonde, af.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen