Orthodox en Modern.

In de Hervorming van 6 October geeft Toxopeüs uit Amersfoort onder den titel: Een merkwaardig pleidooi, den inhoud weer van een artikel door doctor Gerard Brom, gymnasium-leeraar te Apeldoorn, in zijn blad De Beiaard over Orthodox en Modern geschreven. Het eigenaardige van dit artikel bestaat hierin, dat Dr. Brom lijnrecht in tegenstelling met den heer Bruna, »die als gewezen slachtoffer van de moderne verwarring geneigd tot zwartkijken, met het gezag van den bekeerling (men weet dat de heer Bruna vroeger modern, later Roomsch werd) en den invloed van den bekeerling, de stelling vent, dat wij Katholieken alles van de ~ orthodoxen en niets van de modernen te wachten hebben", wel erkent, dat »de orthodoxie een onschatbare slapersdijk vormt tegen den tegenwoordigen vloed van goddeloosheid", maar tegelijk opmerkt, dat-de modernen een veel beter missieveld voor de Roomsche Kerk opleveren dan de orthodoxen. > > Ik gun hun, schrijft hij, van tien bekeeringen uit moderne kringen er éen uit orthodoxe te noemen." De oorzaak daarvan geeft hij dan aldus aan, dat de modernen minder hebben af te leeren dan de orthodoxen, , , die eenmaal een vasten vorm, 'om niet te zeggen misvorming van geloof aannamen"; de modernen zijn daarentegen meer onbevangen en kunnen gemakkelijker „aan onze geheimen deelnemen, evenals diUetanten eenvoudiger dan beroepsspélers aan een gewijd spel". Het vrijzinnige geloofsleven heet dan , , als blank papier toegankelijk voor de indrukken van Gods Kerk". Vandaar dat hij, gelijk Toxopeüs het uitdrukt, aan afwijzen en doorsnijden van banden niet denkt, maar integendeel, waar alle wegen immers naar Rome leiden en die van de modernen het allereerst en het allergemakkclijkst, de modernen juist minzaam tegemoet komt, hen uitnoodigend met vriendelijk gebaar om te komen uitrusten in de oude moederkerk, die daar , , op een goddelijk plan verheven staat, zonder door al die woelingen en halsingen in haar wezen geraakt te worden".

, Dat men van moderne zijde minder gesticht is over dezen roomschen lof, dié van protestantsch standpunt eer een blaam is te noemen, spreekt wel van zelf en natuurlijk denkt men er niet aan, door deze vriendelijke omhelzing zich naar den moederschoot der Roomsche Kerk te laten terugvoeren. Het is maar al te duidelijk, dat hier de vogelaar aan het fluiten is.

Maar al is dit spel doorzichtig genoeg, toch neemt dit niet weg, dat het oordeel van Dr. Brom, die uitnemend goed op de hoogte is van wat in de Protesta, ntsche wereld voorvalt, voor ons niet zonder beteekenis is.

Niet in het antipapisme, dat vooral bij de politieke verkiezingen opgeld doet, maar in een vasthouden aan de groote beginselen, waarvan de Reformatoren zijn uitgegaan, ligt kracht tegenover Rome.

Het modernisme, dat de vastheid van Gods Woord heeft losgelaten, dat van een rechtvaardiging door het geloof in Christus niets weten wil, heeft de spits van de pijl afgebroken van het verzet tegen Rome. Het

modemisme is niet alleen een verzwakking van het Protestantisme, zooals het revelu tionnairc Rusland van de Entente, maar door de onbevredigdheid van het religieus gemoed en het los woelen van alle autoriteitsgeloof, voert het naar Rome terug, zooals de revolutie eindigt met de dictatuur van een Napoleon.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen