125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 87

de faculteit der godgeleerdheid en haar kerken

86

door een hoogleeraar iets zou worden geleerd dat afwijkt van of in strijd is met de Gereformeerde belijdenis’. Blijkens het volgende verslag, ingediend bij de Synode van Groningen (1899), hadden hun opmerkingen over de dogmatiek geen effect gesorteerd en had er een gesprek met A. Kuyper plaatsgevonden over de colleges dogmatiek.81 Deze had beloofd over de kritiek te zullen nadenken. Omdat er geen notulen over deze periode bewaard zijn gebleven, is het niet bekend hoe een en ander zich verder ontwikkeld heeft. Opvallend is echter dat dit thema bij Bavinck, Hepp en Berkouwer eveneens aan de orde kwam. De kerken hadden behoefte aan predikanten die een overzicht van de dogmatiek en van de belangrijkste dogmatische kwesties hadden; de hoogleraren dogmatiek gaven specialistische colleges. Zij richtten zich op de vorming van dogmatici; de kerken wilden predikanten die de belijdenis kenden en konden onderbouwen. Verder maakten deputaten melding van een brief die zij aan directeuren hadden verzonden met de vraag om over te gaan tot de benoeming van een hoogleraar voor Nieuwe Testament. Ze hadden er geen antwoord op gekregen, maar meenden dat met de benoeming van de vierde hoogleraar aan hun wens min of meer tegemoet werd gekomen. En tenslotte deelden deputaten mee dat zij verdeeld waren over de vraag of de hoogleraren geacht werden de drie Formulieren van Enigheid te ondertekenen. Hierover was al enige tijd discussie. Een en ander was aan de orde gesteld door T. Bos, die het gewenst achtte dat de hoogleraren aan de theologische faculteit het Dordtsche ondertekeningsformulier zouden ondertekenen.82 Omdat dat ondertekeningsformulier niet sprak over een Generale Synode maar over een Provinciale Synode, en ‘opdat deze zaak behoorlijk doorgedacht en voorbereid worde’, was aan deputaten voor het verband gevraagd om advies.83 Klaarhamer was er tegen.84 De kerken hadden geen ius in universitatem, het zou de soevereiniteit in eigen kring schenden en bovendien hadden de hoogleraren zich er al aan verbonden via Artikel 2 van het reglement der universiteit, zo betoogde hij onder meer. Wagenaar en Van Andel waren voor een dergelijke ondertekening.85 Gezien de vele problemen rond de opleiding is het verklaarbaar dat het niet tot een afronding van deze discussie kwam, maar deputaten zouden erop terugkomen.86 Het verslag aan de Synode van Arnhem (1902) bevatte weinig kritische opmerkingen. Eén keer hadden deputaten opmerkingen ge-

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 86

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen