'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 47

de vu en de natuurwetenschappen in de jaren 1880-1927

46

met het wetenschappelijk wereldbeeld in een polemiek met de vu-theoloog G. Ch. Aalders en hij constateerde bij de mannen van Assen ‘een tekort aan natuurwetenschappelijke kennis’. Aalders antwoordde op deze aantijging dat het in de kwestie daar ook helemaal niet om ging. Het betrof zijns inziens ‘een theologisch geding, waarbij geen enkel natuurwetenschappelijk vraagstuk aan de orde was’.85 Toch zou juist Aalders later tot een harmonisatie proberen te komen tussen schriftgegevens en resultaten van de natuurwetenschap.86 Hoewel een aantal vu-theologen als adviseurs van de synode een werkzaam aandeel had gehad in de uitspraken van Assen, gingen andere vu-docenten juist met Geelkerken mee en vooral daarover was bij de achterban onrust ontstaan.

het rapport-van dijk Op de jaarvergadering van 1926 was al gebleken dat er bij de leden ongerustheid bestond over het feit dat een viertal docenten van de vu in de Geelkerken-hoek zat. Op deze vergadering was Colijn er nog in geslaagd de gemoederen tot rust te brengen: ‘Zuiver kerkistische strevingen moeten buiten onze deuren worden gehouden en van ketterjagerij moeten wij verre blijven’, zo sprak hij de aanwezigen toe.87 Een jaar later – op de vergadering te Arnhem waarop ook het uitbreidingsplan werd gepresenteerd – kwamen de kerkelijke moeilijkheden opnieuw ter sprake. Er werd nu een commissie benoemd, met als voorzitter J. J. C. van Dijk, die tot taak kreeg ‘te onderzoeken, of artikel 2 der Statuten zoo is te interpreteeren, dat tot de daar genoemde Gereformeerde beginselen behoort het Goddelijk gezag der Heilige Schrift, gelijk de Gereformeerde Kerken in Nederland in hare kerkelijke vergaderingen hebben beleden en handhaven’.88 Het commissierapport dat in april 1928 verscheen, kwam tot twee conclusies. Ten eerste dat de uitspraken van de synode van Assen niet in juridische zin bindend voor de Vrije Universiteit waren. Ten tweede dat tot de gereformeerde beginselen ook behoorde het goddelijk gezag van de Schrift, hetgeen betekende ‘dat al wat de Heilige Schrift ons mededeelt of leert, onvoorwaardelijk wordt aanvaard, en sluit uit een willekeurig handelen met de Heilige Schrift of met haar uitspraken en derhalve ook het in twijfel trekken van den letterlijken zin van bestanddeelen van het hei-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen