Marnix' Byencorf - pagina 66

64 of niet in het laatste gedeelte en de fragmenten, vgl. ook Oosterhof, a. w. 130, 139 vlg. M. bracht ze er dus eerst bij de omwerking in. Derhalve kan de prioriteit van een Fr. tekst nooit bewezen worden door een betoog dat juist uitgaat van dezen stijl, als bij Toorenenb. en Oosterhof. 99) De bibliographie van Arnold bij Toorenenb. , Verscheidenh. 197 vlg. behoeft aanvulling. Waarom zijn edd. 1593 en 1597 niet één uitgave 'r De verhouding van ed. 1600 en de drie van 1611 is verre van klaar. Die van E. Cloppenburg 1638 heeft evenals die van E. Cloppenburg 1631 vermeerdeert op den titel; maar de opschriften der hoofdstukken zijn verschillend gedrukt. De drie Utrechtsche 1642, '45, '48 en de twee Amsterdamsche van 1657 zijn niet gelijk, wel de laatste onderling. De Utr. van 1645 heeft andere titelprent, en kleine drukverschillen. Zijn de edd. 1749, 1761, 1769 niet een en dezelfde uitgave, met "verbeterde" oude lezing van Os H. Meyer? 100) Volgens een Claechdicht over M.' dood (Knuttel No. 1156) leerden vreemdelingen Nederlandsch om M. te lezen! Waarschijnlijk is Ds. Godefr. Udemans de zegsman; door hem was de "dichter" geinspireerd. 101) Vilmar, Gesch. D. Nat. Lit. lO , 308, 313. 102) Toorenenb., Versch. 211, Mam. Anon. 71-72, vermeldt er drie. De Kon. Bib!. bezit nog een vierde, van 1636. 103) Confutaties door Donckanus, 1578, en Coens, 1598. David, Christelijcken Bie-cort, 1600. Deze noemt misschien een vierde, zie aant. 62. 104) a. w. Aen P. M., enz. M. was uitgenoodigd, ten huize van Plantijn of ander boekverkooper te Antwerpen te "compareren ende u te confronteren meest op de passagien en allegatien, bij u valschelijck bijgebracht". M. had niet gedurfd, maar hij trachtte den man, uit nijd, "bij den halse te doen grijpen". Het tweede "feit" ter zelfder plaatse vermeld. 105) Te Water, Verb. d. Edelen III 51. H. hield godsdienst en vroolijkheid met zorg gescheiden: op den Lofsanck van Bacchus volgde de Lofsanck van Jezus Christus. Dat hij soms zijn tijd in smaak minder ver voor was, bewijst een Laus pediculi. Koopmans beschouwt hem als een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen