1911-1912 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 63

55 Wanneer van de nog betrekkelijk jeugdige praecox-lijders de ouders toen reeds overleden waren, konden zij niet oud geworden zijn ; bij de seniel-dementen bestond die mogelijkheid wel; onwillekeurig had ik dus in mijn juveniele lijders en senieldementen tegenover elkaar geplaatst twee groepen, bij de eene waarvan de mogelijkheid bestond, dat de ouders een hoogen leeftijd hadden bereikt, terwijl die mogelijkheid bij de andere groep vrijwel uitgesloten was; het was deze laatste groepeering, welke te voorschijn kwam toen ik de methode der gemiddelde onderlinge verschillen toepaste; of de vorm der psychose — of eenig ander gegeven — van invloed was geweest bleef in het duister. Het gemak waarmede cijfers kunnen worden verzameld en bewerkt heeft een stroom van dilettanten naar het statistisch terrein gelokt; de vruchten schijnen zoo maar voor het plukken; wat ik U zoo juist uit mijne ervaring mededeelde geeft slechts een zwak beeld van de groote moeilijkheden, waarvoor de statisticus zich ziet geplaatst en waartusschen slechts de bij uitstek deskundige den weg kan vinden. Het is daarom een verblijdend feit, dat in de laatste jaren geoefende statistici ook het probleem, dat ons interesseert, onderhanden hebben genomen. Tot mijn leedwezen kan ik er niet bij voegen, dat hun onderzoekingen tot overeenstemming hebben geleid. Integendeel, de divergentie van hunne resultaten is weinig minder groot dan de divergentie der meeningen, eertijds — zonder voorafgaand deugdelijk onderzoek — door anderen geuit. Ik heb hier meer in bijzonder op het oog eenerzijds PEARSON •— den bekenden Engelschen biometricus — met zijn school, anderzijds WEINBERG uit München. PEARSON (in dien naam moge in het vervolg ook zijn school begrepen zijn) komt tot het resultaat, dat de aanleg wel vijf maal zoo sterk is als de omgeving; bij WEINBERG weegt blijkbaar de omgeving het zwaarst. Bij dezen stand van zaken zou de vrees gewettigd zijn, dat het probleem te ingewikkeld is om op bevredigende wijze opgelost te kunnen worden indien het niet — tot op zekere hoogte althans — duidelijk ware waaraan de groote divergentie der uitkomsten van PEARSON en WEINBERG te wijten is. PEARSON heeft groote vermaardheid verkregen onder meer door de berekening van correlatie-coëfficiënten ; zij geven het verband tusschen twee variabelen op eenvoudige wijze aan ; zij zijn gelegen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen