1914-1915 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 187

179 koop en reagens, histologie en histochemie laten daarbij geheel in den steek. Toch liet men zich daardoor niet afschrikken en om de feiten te kunnen verklaren, ging men zelfs veel verder door met HERING aan te nemen, dat het geheugen eigenlijkeene functie is van alle georganiseerde stof. De kinderen brengen met hunne geboorte een natuurlijke dispositie mede ter wereld, die de ouders door oefening verkregen hebben. Op deze wijze stelt men zich voor, dat de zenuwstof zelve geheugen verkregen heeft, en het organisme de gewoonten fixeert door de organische stof te veranderen. Deze differentiatie draagt zich over op de kiem, maar het is duidelijk, dat men daardoor omtrent de beteekenis en den aard van die sporen nog niet veel verder komt. DELBOEUF beschouwt die sporen als niet anders dan een verandering in den evenwichtstoestand der hersencellen, maar ook deze meening brengt ons niet veel verder, want waarin zou dan deze verandering bestaan en hoe moet zij het vasthouden van de beelden verklaren ? In verband met deze bezwaren geven velen de voorkeur aan een zekere dispositie van het zenuwstelsel, die zich o.a. hierdoor openbaart, dat er een bepaalde aanleg van het zenuwstelsel zou bestaan om bewegingen, die één- of meermalen geschied zijn, gemakkelijker te herhalen. Een spier, die voor de eerste maal door een zenuwstroom wordt geprikkeld, trekt zich onder den invloed van dezen prikkel niet altijd terstond samen. Men moet dezen prikkel eenige malen herhalen voor men het gewenschte resultaat verkrijgt en dan komt de contractie steeds gemakkelijker tot stand. Hetgeen men nu bij de spier waarneemt, zou ook meer in het bijzonder voor het zenuwstelsel gelden. Een pasgeboren kind neemt niet terstond den lichtprikkel waar want het netvlies reageert niet voldoende en er is een zekere tijd noodig, waardoor het zich ten slotte adapteert aan den prikkel. Op dezelfde wijze zou het zenuwstelsel zich adapteeren aan herhaalde prikkels, die dan steeds gemakkelijker zouden opgenomen worden en aldus zou het ook mogelijk zijn, dat men zich iets herinnert. Tot steun voor deze hypothese wijst men meer in het bijzonder op de algemeene plasticiteit van alle organische materie, die in de hersenen nog des te sterker moet zijn, omdat de physiologi-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen