1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 74

60

standers onder zijn tijdgenooten waren talrijk, zijn volgelingen slechts weinig. Toch werd hij gewaardeerd, zooals blijkt uit hetgeen DAMEROW over hem schrijft:') „Hij heeft door zijn veelomvattende werken over psychiatrie, die uitgaan van de idéé van de zedelijke persoonlijkheid des menschen en doordrongen zijn van de ethische theorie der zielsstoornissen, zich een naam gemaakt in de ontwikkelingsgeschiedenis der psychiatrie. Hij heeft onder de Duitsche psychiaters zijn systeem en zijn theorie in al zijn consequenties doordacht en in betrekking gebracht met het geheele menschelijke leven. Zijn werken hebben objectieve waarde en kunnen met nut geraadpleegd verorden, ook door zijn tegenstanders. Hij geeft een menigte van vruchtbare gedachten over het geheele gebied der theoretische en practische psychiatrie". HEINROTH is de eerste in Duitschland geweest, syc o ogisc c ^ j ^ ^^^ psychologische theorie der psychosen ouwmg . j^ggjj uitgedacht en een bepaald systeem van psychosen op psychologische basis heeft opgebouwd. De Duitschers hadden totnogtoe niets anders gedaan dan de Engelsche en Fransche psychiaters navolgen; oorspronkelijks was er door hen op psychiatrisch gtbied nog niets tot stand gebracht. Dat stelde HEINROTH zich tot levenstaak, al erkent hij, dat zulk een taak de kracht van één man te boven gaat. HEINROTH begon zijn studie en ook den stroom zijner wetenschappelijke werken, zijn anthropologic (reeds genoemd), en de eerste hoofdstukken van zijn Lehrbuch met een bepaalde beschouwing over het wezen van den mensch, en daarop bouwde hij zijn theorie over het wezen der psychose. Bij hem is de psychologie de grondslag voor de psychiatrie. In zijn psychologie beschouwt hij de ziel als het levensbeginsel in 's menschen wezen; „de ziel is kracht, is energie, die zich in actie openbaart. En die actie openbaart zich in twee rijen van verschijnselen: de psychische en somatische. Lichaam en ziel zijn verschijningen van éénzelfde leven". ^)

') Alg. Zeitschrift fur Psychiatrie. 1844. In memoriam Dr. J. C. A. HEINROTH. p. 156.

2) Voortaan zal de meening van H. steeds tusschen aanhalingsteekens worden geplaatst, terwille van de duidelijkheid, ook al citeer ik hem niet letterlijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen