1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 84

70

„

„Vrijheid en activiteit zijn dus de kenmerken van een gezonde ziel; daaruit volgt, dat in een toestand van onvrijheid en passiviteit onze ziel krank is." Deze toestand vindt HEINROTH : Ie. bij misdadigers, bij personen, die gedreven worden door hun hartstochten, door speelzucht, drankzucht en meer dergelijke. Maar deze personen zijn nog wel in staat zich aan die verderfelijke invloeden te onttrekken; ze kunnen die zondige neigingen nog bestrijden en overwinnen. Daarom zijn ze niet krankzinnig en wel degelijk toerekenbaar. 2e. bij kortdurende toestanden, zooals een toornaffect, een roes, enz. Zeer juist heeft HEINROTH ingezien de overeenkomst tusschen deze toestanden en analoge toestanden bij krankzinnigen voorkomend. Toch zijn het geen psychosen, want — en dit argument van HEINROTH is al zeer zwak — ze duren te kort. 3e. bij verschillende lichamelijke afwijkingen, zooals koortsdeliriën. Hier is n.l. de lichamelijke ziekte primair en zijn de psychische afwijkingen slechts bijkomstig, en daarom mogen we ze niet tot de psychosen rekenen. Hier komt het eigenaardig standpunt van HEINROTH aan het licht, waardoor hij partij kiest in de groote psychiatrische quaestie dier dagen: het al of niet primaire der psychische afwijkingen bij krankzinnigen. HEINROTH maakt er zich van af, door die geestelijke stoornissen, waarbij duidelijk somatische afwijkingen bestaan, buiten zijn terrein te sluiten. Had hij de dementia paralytica gekend, dan zou hij deze ook niet tot de eigenlijke psychosen gerekend hebben. 4e. geestelijk achterlijke personen en psychopathen zijn slechts ten deele van psychische activiteit verstoken. Gaan we dus na, welke psychosen HEINROTH rekent tot de Seelenstörungen, dan bemerken we, dat hij de organische psychosen geheel buitensluit en slechts de processen en degeneratieve psychosen ^) tot de eigenlijke krankzinnigheid rekent. De hysterie echter mag evenmin meegerekend worden, aangezien ook HEINROTH uitging van de oude meening, dat bij deze ziekte de oorzaak moet gezocht worden in een uteruslijden. Merkwaardig is, dat hij in zijn Lehrbuch geen melding maakt van de dementia paralytica noch van alcoholpsychosen. Dit is .

, ,

..

') JASPERS. AUgemeine Psychopathologie, p. 265.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen