1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 64

50 Bij „Seelenstörungen" is de rede, het vrije handelen, op den •duur gestoord. Is de ziel voor korten tijd slechts in haar actie gestoord, b.v. in een roes, dan mogen we niet van een psychose spreken; de stoornis heeft hier geen blijvend karakter. Ook moeten de psychische afwijkingen op den voorgrond staan, en dat is b.v. niet het geval bij koortsdeliriën. Van de „Seelenstörungen" moeten tenslotte ook uitgesloten worden alle toestanden, die men er meestal wel toe rekent, maar waarbij geen blijvende onvrijheid der ziel te bespeuren valt. Daarom moet men slaapwandelen, hondsdolheid, apoplexie, allerlei •soporeuse toestanden, epilepsie, hypochondrie, hysterie en meer dergelijke niet voegen bij de verschillende vormen van krankzinnigheid. Evenmin is alle vrije actie in 't zieleleven onmogelijk bij personen, die steeds achterlijk geweest zijn, of allerlei psychische eigenaardigheden vertoonen. Alle toestanden, waarbij het psychische leven gestoord is, door een bekende lichamelijke afwijking, worden door HEINKOTH verbannen uit het gebied der psychiatrie. Bij deze ziekten is de somatische afwijking de hoofdzaak en deze bepaalt het wezen der ziekte; en secundair is daarbij het psychische leven gestoord of zelfs onmogelijk geworden. Zoo is dan de grens afgebakend aan de eene zijde tusschen misdadigers en krankzinnigen en aan de andere zijde tusschen krankzinnigheid en somatische ziekte. Om het wezen der krankzinnigheid te leeren kennen, is van groot belang na te gaan de voorvan ontstaan , , , x, i , waarden waaronder een psychose ontstaat. •cener psychose. ^ , . , . , , , , Daarbij moeten we wel in het oog houden, dat liet geestelijke in den mensch eerst is. Onze ziel openbaart zich in de wereld van het materieele als lichaam. Dat lichaam is uit €n door de kracht der ziel ontstaan en is bijgevolg slechts een werktuig van onze ziel. Onze ziel is als 't ware de levenskracht, •die ons lichamelijk en geestelijk wezen onafscheidelijk doordringt. De bestemming van den mensch is in vrijheid te leven en zich door de rede te laten leiden. In den mensch is echter ook €en neiging tot het tegendeel, tot het booze, tot zonde, tot passiviteit. De meeste menschen laten nu eens hun rede en dan weer hun neiging tot zonde overheerschen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen