1920 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 87

81

doorgemaakt, waarbij achtereenvolgens op den voorgrond traden: het psychisch trauma, het infantiele sexueele trauma en het infantilisme der sexualiteit. Volgens FREUD zijn de neurotische symptomen „zinvol" gedetermineerd, waarmede bedoeld wordt, dat achter de meest verschillende psychische verschijnselen een logische beteekenis wordt gesupponeerd. De theorie van FREUD krijgt aldus een rationalistisch stempel en is in 't algemeen alleen uit een rationalistische opvatting van het zieleleven te begrijpen. Zij nadert daarmede de vulgaire psychologie. FREUD heeft de geheel bijzondere beteekenis van de begrijpelijke relaties miskend en construeert inductieve regels, die alleen voor de causale relaties kunnen gelden. Discussie: De heer BUYTENDIJK vraagt of het niet zeer begrijpelijk is, dat de Freud'sche leer in genetische methoden moest vervallen. Verder of aan Prof. BOUMAN bekend is een beschouwing over het verband tusschen BERGSON en FREUD. Deze eerste heeft toch er op gewezen, dat het leven, en dus in het bijzonder het zieleleven, alleen te verklaren is door het „beleven", door „hetzelf te zijn" en dat met name de „intellectueelecausale methode" als volkomen incompetent is te achten voor het verstaan van het leven. Wijst verder volgens Prof. BOUMAN ook niet de onjuistheid der associatie-psychologie enz. in deze richting n.l., dat de z.g. natuurwetenschappelijke methode niets omtrent het wezenlijke van de zielsverschijnselen leert? Prof. BOUMAN antwoordt ad I, dat de phylogenese een groote rol speelt bij JUNQ en FREUD. 't Onbewuste heeft relaties tot wat men bij dieren vindt. In verschillende uitingen van neurotici komt voor den dag wat voor duizenden jaren in den menschelijken geest aanwezig geweest is. Die speculaties zijn echter op 't gebied, waar de psychoanalytici geen vakmenschen zijn, heel gevaarlijk. Zoo bestrijdt b.v. de theoloog KRISTENSEN hun beschouwingen en verklaringen van den phallusdienst. .-i^ •'* Ad II dat, hoewel zoowel BERGSON als FREUD beide in reactie zijn tegen de oudere wetenschappelijke methode, beide in de

6

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen