1923 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 53

45 Eigenaardig is wat R. Hoernes opmerkt over den levensduur der menschen, waarvan in Genesis melding wordt gemaakt en den hoogen leeftijd, waarop die menschen hun ,,zonen en dochteren gewinnen". Hoernes zegt, dat de schrijver van Genesis blijkbaar bij het in elkaar zetten van dit verhaal het bovengenoemde verband heeft gekend. Wel een belachelijke verwringing, om de historiciteit te kunnen loochenen, want voor hem had van zuiver wetenschappelijk standpunt dit feit een bewijs moeten worden voor de zuiverheid dier geschiedenis, de ongereptheid, het niet gefantaseerde. De 2de regel, die Depéret vermeldt voor de stamboomen in de palaeontologie is die der specialiseering, die telkens in elke groep optreedt in allerlei richtingen tot, we zouden kunnen zeggen, het bittere einde, n.l, het uitsterven. De grootte-toename, die zooeven werd genoemd, was een bijzonder soort, wellicht ook dikwijls noodlottige specialisatie-richting. Op zichzelf kan elk der specialisaties nuttig zijn, maar door een verandering in de omstandigheden kan die aanpassing in een bepaalde richting noodlottig worden, omdat, volgens Dollo, teruggaan op den eenmaal ingeslagen weg onmogelijk is (vgl. de gedifferentieerde cel]. Alleen Indiffe rente vormen kunnen blijven bestaan of zuiver palaeontologische en, feitelijk gesproken, de niet-eenzijdig gespecialiseerde vormen zijn het diepst te ver\olgen en vormen de langste takken van den stamboom. Alleen weer de beste voorbeelden van de gewervelde dieren worden dooi Depéret aangehaald. Klassiek blijft in dat opzicht de rij, door Kowalewsky en Cope opgesteld, van den plantigraden voet der primitieve ungulaten via de scmiplantigraden en digitigradcn tot de unguligraden der evenen onevenhoevige tegenwoordige ungulaten. Mechanische verklaringen zijn hier gegeven, die weer weinig ter zake doen, omdat wij juist daartegen billijke bezwaren hebben. Bestrijdingen daarvan zijn zeer wel te leveren en ook meermalen gegeven. De zeekoeien geven een prachtige geleidelijke aanpassing aan het waterleven en nu sterven ze uit. Of veranderde omstandigheden hier dat uitsterven veroorzaken, is heelemaal niet evident. Dat een andere dan de mechanische oorzaak van het veranderen der levensomstandigheden niet ook kan bestaan, heb ik al als mijn meening te kennen gegeven bij de bespreking der lagere dieren, waar zelfs de bijzondere aanpassing aan de omstandigheden minder duidelijk was, In de genoemde voorbeelden is de aanpassing een reductieproces, wilt ge, in zekeren zin een degeneratie. Echter een progressie, een bij vorming van nieuwe elementen kan ook een specialiseering geven, of misschien beter omgekeerd een speciale lichting van ontwikkeling kan ook in den weg van nieuwvorming

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen