1928 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 27

23 de hersenen van den mensch. Hij dacht toen niet meer aan zijne bezwaren van voor 10 jaren en men kan lezen in de Progrès Medical van 1883, p. 859, de volgende woorden van Charcot: „Comme Broadbent, je n' ai jamais rencontre de veritable infraction a la Toi de Broca, et comme lui je crois qu' aucun des cas présentcs comme iniirmatifs ne soutient un examen sérieux". Sedert 45 jaren (Pierre Marie) wordt deze opvatting overgebracht van geslacht op geslacht, meer op den weg der traditie dan door dien van het direct onderzoek. Moeilijkheden waren er voor deze opvatting zoowel bij de anatomie als bij de physiologie. Tegen de taak der localisatie der hersenfuncties en der verbinding van de psychische gebeurtenissen aan deze hersenfuncties was zij niet opgewassen, zooals Kronfeld '), dien ik hier volg, aantoonde. Nu kwam de psycho-physiologische hypothese in de plaats van de physiologisch-anatomische inducties. Het gevaar van deze inductie was daarin gelegen, dat de morphologisch geldende ordenings-gezichtspunten ongemerkt op het psychische werden overgedragen. Omgekeerd werden die eenheden, die alleen psychologisch gescheiden konden worden, zoo maar met hersenplaatsen, die ruimtelijk gescheiden konden worden en met morphologisch verkregen eenheden gelijk gesteld. Zoo werd de menigvuldigheid van het psychische vereenvoudigd. In de klassieke aera van Wernicke werd vooropgesteld: aan een locaal geïsoleerd hersendefekt beantwoordt een gelocaliseerd geïsoleerd wegvallen in het psychische. Dit was bij elke localisatieleer het geval. Dit nu bleek door nieuwere onderzoekingen niet juist te zijn. Er is geen geïsoleerde stoornis, evenmin heeft deze het karakter van wegvallen. Steeds waren er bij apraxie, aphasie, amnesie, dgnosie aUeen bemoeilijkingen in de „Leistung", ontdifferentiecring, dalingen van niveau, omwegen, wier componenten men kan leeren kennen. Nooit liggen deze verschuivingen in de dynamiek der concrete „Leistung" alleen of uitsluitend op een enkel functie-gebied geïsoleerd, maar steeds wortelen ze in de ïundamenten van het „Totalverhalten", waarin ze overal aantoonbaar zijn. Zoo vallen weg de physiologische en 1) Kronfeld, Die Psychologie in der Psychiatrie. Berlin Springer. 1927.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen