1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 133

127 huwelijk, maar man en vrouw geestelijk en lichamelijk cegenstelHng van lichaam en ziel, het natuurlijke en het geestelijke, zooals de latere Christelijke psychologie en ethiek, die van flristoteles en de Scholastiek overnam. Deze tegenstelling is door en door Qrieksch en dus heidensch inplaats van Christelijk. En 'k meen niet teveel te zeggen, als ik beweer, dat die, niet het minst op het terrein, waar het hier om gaat, ongelooflijk veel schade heeft teweeggebracht. Het geestelijke was dan het hoogere en het natuurlijke, het zinnelijke het lagere, het verachtelijke, wat er nu toe leidde, dat men óf in ascese zich daar absoluut van onthield — zooals de geestelijkheid bij Rome, waar wel het lichamelijke niet als zondig wordt gekwalificeerd, maar toch wel door het geestelijke wordt neergedrukt, gedenigreerd — óf zooals omgekeerd op dit terrein zijn lusten maar botvierde, omdat het toch met het geestelijke niets te maken had. In het huwelijk gaat het dus om een zoowel geestelijke als lichamelijke vereeniging van man en vrouw, om een eenheid van twee complete menschen naar ziel en lichaam. En dat bepaalt nu ook het karakter van den sexueelen omgang. Volgens Rome heeft die zijn doel in de eerste plaats in de procreatie van kinderen. Van Protestantsche zijde heeft men overwegend ingezien, dat dat niet vóór slles als het huwelijksdoel mag worden aangemerkt, maar dat ook de geslachtsdaad in eerste instantie aan die huwelijksband, aan de bevordering der eenheid tusschen man en vrouw dienstbaar is, niet het minst in zoover ze die laatste symboliseert, zoodat, zooals b.v. Dr. Honing heeft opgemerkt, het sexueele leven hier middel wordt tot ontwikkeling van het geestelijk leven. Deze creatieve beteekenis van de huwelijksgemeenschap voor de echte huwelijksliefde lijkt ons een factor, die voor heel ons onderwerp van het allergrootste belang is, al mag daarom natuurlijk niet vergeten worden het andere, dat de geslachtsdr/f/ haar bevrediging alleen mag vinden in de sfeer van de geslachts/ze/de. Echter, hoezeer het sexueele verkeer dus zijn doel heeft in zichzelf, liever nog in symboliseering en bevordering van de huwelijks-erotiek, daarmee is niet gezegd, dat het niet in de innigste samenhang staat met de procreatie. Het is maar niet zoo, dat het een toevallig gevolg is, dat uit het huwelijksverkeer kinderen worden geboren. God zelf heeft naar Zijn scheppingsordinantie tusschen die beide een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen