1946 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 197

187 of existentieele anthropologie in de psychiatrie", dat midden 1946 vanuit de Utrechtsche Psychiatrische kliniek verscheen. Naar mijn gevoelen behoeft het thans bestaande hiaat in de uitoefening van de geneeskunde niet, zooals Carrell wenschelijk achtte, te leiden tot opsluiting voor 25 jaar van geleerden, die niets anders aan hun hoofd hebben dan uit te denken hoe het nu verder moet. Men vergeet, dat Hahnemann reeds in 1810 zijn ,,Organon der Heilkunst" heeft gepubliceerd. De 19e eeuw heeft zich voorts gewend tot de pathologie en had niet de vereischte belangstelling daarvoor. In onze eeuw komen echter psychologie en wijsgeerige anthropologie naar voren. Met hen krijgt de homoeopathie meer en meer het wetenschappelijk aanzien, dat zij verdient en is in staat de bijdrage te leveren, die zoowel de geneeskunde als een groot deel der zieken in dezen tijd behoeven. Hiermede is meteen aangeduid wat aan het Nederlandsch Tijdschrift voor Geneeskunde ontbreekt. Dit belangrijke tijdschrift kent geen anthropologische bezinning, hoogstens de physisch-anthropologische, die zich met prae-historische figuren bezighoudt. De philosophie is die v a n : Irrationalisme is onredelijkheid ' ) . W a t van redactie-wège over homoeopathie wordt ten beste gegeven, is volkomen onzaakkundig en tyranniek. Men vraagt zich af : waarom laten de abonné's van dit tijdschrift toe, dat het, naar ons hedendaagsch anthropologisch inzicht, on-menschelijk wordt geredigeerd? Ook de artikelen-reeks in 1943 : de therapie in het kader van het geneeskundig denken, bracht opvallend weinig van het denken in de interne geneeskunde. Een medewerkend internist vluchtte in de physische therapie. — o — De synthetische gedachte leidt thans nog, zooals ik in de inleiding aanduidde, naar de in de laatste jaren uitvoerig uiteengezette meeningen van L i n d e b o o m , S c h o e p en D e H e e r , respectievelijk bekend uit voordracht en publicatie in ons vereenigingsorgaan of in Philosophia Reformata. L i n d e b o o m wees ten slotte op de ,,immense taak" om ,,de nieuwe frissche stroomingen in het medische denken in één bedding te leiden en te doen convergeeren naar de persoonlijkheid van den gezonden en van den zieken mensch" ~). Hij duidt echter de plaats van volledige vervulling van die taak aan als te liggen ,,in een ver verwijderd, nevelachtiq verschiet". Het zou mij een voorrecht zijn als L i n d e b o o m thans meer de aanvankelijke vervulling van die taak zou willen zien, geheel op den voorgrond, in den zin zooals ik heden heb getracht toe te lichten. S c h o e p heeft naar ik meen een belangrijk werk verricht door de menschbeschouwing van Dooyeweerd toe te passen op de medische wetenschap. Ook verklaart hij daarmede op belangwekkende

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen