De eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 26

24

wordt gelet, Christus is het riAcc. Zoo is de kerk tot in eeuwigheid uit den Vader, door den Zoon, in den Geest, een ethische kosmos.Ook de geloovigen zelf hebben hun eenheid in Christus en hun kracht uit Hem'"). En op dezelfde wijze staat Christus in het middelpunt in den brief aan de Kolossenzen. Maar thans niet als Hoofd der kerk doch als centrum, kracht, hoofd van alle dingen, de geheele schepping "2). En nu niet zoozeer als riXoc, maar meer als a/'X'ï- Uit het Scheppingsmiddelaarschap ontstaat de mogelijkheid, dat Christus als Verlossingsmiddelaar over alles triomfeert. Zoo is Kolossenzen meer kosmisch dan het verwante schrijven naar Efeze, ook meer antithetisch, want uit het Christus beginsel van alle dingen wordt alle valsche askese, alle wanen, dat andere machten de wereld regeeren teruggewezen. Geen dualisme, eenheid in Christus "3). Tot de dogmatische brieven reken ik ook, die handelen over het ambt. Vooraan gaat hier uit den aard der zaak 2 Korinthen. Paulus schrijft daarin breed over zijn apostolaat, maar toch ook over de beteekenis van het apostolaat in het algemeen en verdedigt het tegen allerlei aanvallen. Want immers, wat Paulus persoonlijk trof, is het hic et nunc, tusschen de regels door blijkt genoeg, hoe God de bedoeling had in Paulus te toonen, wat het ambt van den apostel inhield, wat er het bijzondere van uitmaakte. De brieven aan Timotheus en Titus sluiten zich daarbij aan. We zien hier ook de andere ambten werÜtên'den strijd, dien ze hebben te voeren, de moeilijkheden, waarvoor ze komen te staan, de dwalingen, die ze hebben te bestrijden, de wijze, waarop ze hebben te vermanen. In al deze brieven blijkt het duidelijk, hoe het ambt niets is dan door Christus. De ambtsdragers komen als Zijn gezanten, prediken Zijn Wooi-d, wijzen op Hem "4). Houd in gedachtenis, zoo geldt het in de eerste plaats voor het ambt, dat Jezus Christus uit de dooden is opgewekt, dat is het evangelie "5). Paulus is wel genoemd, de apostel des ^,ggljaQf.s. Zeker niet ten onrechte, want al is het waar, dat in zijn rijken brievenschat veel meer ter sprake komt dan het geloof en al hebben ook de andere apostelen van dat geloof geschreven, er is er toch geen, die van dat geloof zooveel heeft gehandeld als juist de apoetel der heidenen. Zoo heeft Petrus in zijn eersten zendbrief vooral gehandeld van de hcig^ ., i\'\ en Johannes in zijn brieven over de li^e|^. Maar deze apostelen doen Aj^/f-» dit op bijzondere wijze en vraagt men, is hun brief allereerst van betoogenden of wel van vermanenden aard, dan is op die vraag eigenlijk geen antwoord te geven. Want wat doet Petrus ? Hij stelt de wedergeboorte voorop "s). Daaruit vloeit voor den Christen alles voort. De wedergeboorte is de oorsprong, de hoop is het karakter, het werk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen