De eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 51

49

toe als aan het Oude Testament. Hij kan dan ook bijna op één lijn gesteld met Irenaeus, Tertullianus en Clemens, over wie we wellicht alleen beter zijn ingelicht, omdat we veel meer werken van hen hebben. GREGORY, Einleitung, bl. 205 vlg. wil betoogen, dat Ad Autol., Ill, 14 alleen Johannes als Geestesdrager met de Oudtestamentische schrijvers op één lijn wordt gesteld. Dat is m. i. onjuist. Wie de plaats leest, kan moeilijk een anderen indruk krijgen, dan deze, dat Johannes wordt genoemd, omdat Theophilus een woord uit zijn evangelie wilde citeeren. Vooral, omdat Theophilus overeenkomstig zijn doel veel meer uit het Oude Testament aanhaalt, dan uit het Nieuwe Testament, doch waar hij het Nieuwe Testament aanhaalt, het geheel op dezelfde wijze behandelt als het Oude Testament. Dat laatste geeft trouwens ook GREGORY toe (bl.

208).

38) Dionysius immers onderscheidt in zijn brief aan de Korinthiërs, waarvan Eus., H. E., IV, 23 een en ander meedeelt, zijn eigen brieven van de Ki,ptxyMl ypxtpM (vgl. aant. 35). •*") Euseb., H. E., V, 24 vermeldt een stuk uit den brief, dien Polykrates over den Paaschstrijd naar Victor, bisschop van Rome zond. Daarin spreekt Polykrates over een rij van bisschoppen, die allen naar het evangelie (se. van Johannes) het Paaschfeest vierden en even later lezen we: „Want grooteren dan ik hebben gezegd: men moet Gode meer gehoorzamen dan den menschen." Voor Polykrates had dus gezag èn het evangelie van Johannes èn de Acta, dus een spoor van een bundel. 4') Zie aant. 29. Melito had boeken, die bij de nieuwe bedeeling hoorden. *2) Justinus citeert op tal van plaatsen de evangeliën, vaak als k7rofzvnfj.ovfJiJ,(x.Tx der apostelen en ook de brieven van Paulus. Dat herhaaldelijk citeeren wijst op het toekennen van eenig gezag en op saamhoorigheid. Dat Justinus onze 4 evangeliën bedoelt en citeert, mag thans wel als vaststaand worden aangenomen. (ZAHN, O.K., I, bl. 463—585.) Van één gezaghebbend Nieuw Testament, is bij Justinus nog geen sprake. Bij hem is meer praktisch dan theoretisch een eenheid aanwezig. Zeer zeker hebben voor hem de evangeliën hetzelfde gezag als de profeten. Vgl. nog WEISS, a. w., bl. 40 en 47. Het is onmogelijk in een enkele aanteekening een ook slechts eenigermate volledig bewijs voor Justinus te leveren. JÜLICHER, Einl, 1906, bl. 440 zegt niet ten onrechte, dat we in de werken van Justinus den overgang vinden: gezag toekennen niet meer aan het mondelinge evangelie alleen, maar ook aan het boek. Naast woorden van Jezus komt: „in het evangelie staat geschreven". Dial, 326 C. In elk geval, Justinus moge dan aan de evangeliën meer gezag hebben toegekend dan aan de brieven, is toch in kiem een eenheid bij hem te vinden. We zien de voorbereiding. 43) In de richting van eenheid wijst de uitdrukking: ra jSifiXlx r&v •xpofYiTihv Kxi si «ïTÓa-rjA:; XIV, 2. Praktisch beteekent de apostelen: 4

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen