De noodzakelijkheid eener christelijke logica - pagina 37

27 ïgeerings- j later bij de Sophisten 35). Maar toch is de staat, hoewel door realisten, | 't ééne leven gevormd, slechts „buitenkant", die, wanneer i het leven óf zich terugtrekt óf er over heen golft, terstond I iet resul- bezwijkt. Parallel daarmee verdwijnt in de kentheorie de als door voorkeur voor het boven-individueele: op den voorgrond ihaald28) komt nu de individueele actieve subjectsfunctie van het 1 trekken (bezinnend) waarnemen: „Wat men door zien en hooren n protest leert, daaraan geef ik de voorkeur. — Slecht worden echter lier toch de oogen en ooren van hen die van 't waarnemende vergosbegrip stand geen gebruik weten te maken: ze hebben barbaren1 starren zielen" 36). lat ze van Wat nu de logica betreft, bij haar leidt deze gedachtenaan. Ont- gang tot een totale verlegging van het accent: niet het contrade men- dictoir- of zelfcontradictoir-zijn van de oordeelen vraagt woorden hier de aandacht: de realistische belangstelling in de contra3e physis dief a wijkt voor die in de contradictie der oordeelende en „Zeker," daarbij elkaar tegensprekende menschen. Van een princiep gemeen- dat deze contradictie zou verbieden werd bij den wijsgeer rdaad de van Efeze tot nu toe niets gevonden. Trouwens, al is onze Is, dat de kennis omtrent hem slechts fragmentarisch en z'n uitingsi u n strijd wijze bovendien aphoristisch, toch kan dit veilig gezegd: at betreft voor een echt princiep als formule voor een onafhankelijk 2r Pytha- van ons geldende wet, is in de logica van HERACLITÜS geen plaats: de wet is ook in z'n staatstheorie slechts de ;n geheel positieve wet en alleen op haar berust z.i. de tegenstelling l van den tusschen recht en onrecht 37). Gezien het feit, dat waarde is voor de en onwaarde overal antithetisch tegenover elkaar staan, 3). Intusbevreemdt het dan ook niet, dat dit positivisme ook in de ïen voor- kentheorie voert tot de poging het verschil tusschen waar gaan de en valsch in het subject te fundeeren, wat reeds ARISTOTELES van het in haar wraakte 38). [lysis" en Al kan men hier niet spreken van „psychologisme" — Ikaar als waarneming is immers niet steeds psychisch, en HERACLITÜS

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen