De bevooroordeeldheid der exegese - pagina 17

gronden op de resultaten van de exegese, doch op het wij weten van de Schrift. De exegese kan den zin, de waarde van dat wij weten beter doen verstaan, de waarheid beter doen kennen, meerdere zekerheid geeft zij niet. En in de derde plaats, de exegese is niet het theologische vak, dat de meeste waardering geniet. Meer dan een ziet op tegen de moeite, die verbonden is aan het verwerven van de voor de uitlegging der Schrift nodige kennis van talen en oude geschiedenis. In het algemeen, ook in onze dagen, geeft de systematicus den toon aan. Hij weet dat en laat er zich op voorstaan en'hij heeft een hekel aan den exegeet, die hem steeds weer komt vertellen, dat hij een bepaalde Schriftplaats verkeerd heeft uitgelegd of zich eenzijdig op enkele heeft vastgelegd, met voorbijzien van andere. De exegeet heeft recht op een eigen plaats. Hij heeft het recht vol te houden, dat de theologie in de eerste plaats met de exegese begint en dat exegese haar verder brengt. De exegese is het geweten der theologie. Doch hij, de exegeet, kan zijn plaats alleen dan met ere innemen, als hij ook zijn beperktheid kent en weet, dat hij slechts bevooroordeeld zijn werk kan en moet doen en in dit opzicht niet van den systematicus verschilt. Beiden kunnen alleen waarlijk theologie beoefenen, als ze het doen in het geloof, dat de Schrift is het W o o r d van God"*"). En nu ten slotte, we kwamen aan het geloof, de grenzen van ons kennen. Het waarschuwt ons, niet te zwaar te worden, den eenvoud niet te verliezen, terug te gaan naar het eenvoudige begin, gelovig te buigen voor het W o o r d van God. Het komt mij vaak voor, dat exegetiseren te vergelijken is met het bewonderen van een goed schilderij. Hoe meer ik het beschouw, hoe meer ik er in zie. Maar ook, hoe meer ik weet van verf en vernis, van kleur en lijn, hoe meer ik bewust kan bewonderen. En toch ik word nooit de schilder, ik kan alleen in eenvoud genieten. Zo is het met de verklaring der Heilige Schrift. Met hoe meer kennis van zaken ik tot haar kom, hoe meer ik in haar zal zien. Maar het blijft God, die in haar tot mij spreekt. En alleen, wie eenvoudig en gelovig de stem des Heren hoort, vindt in de Schrift het eeuwige leven.

15

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen