Machteloosheid en Krachtsontplooiïng der Kerk, predikatie naar aanleiding van het „Getuigenis’ van de Gen. Synode der Geref. Kerkaa in Nederland, door Dr J. G. Geelkerken. W. ten Have. — Amsterdam.

BOEKBESPREKING.

Wat zijn wij, protestanten, toch gelukkige menschen. Wij, worden door geejn paus geregeerd, ook door geen synode — wü leven onder het regiment van het Woord, dat is Christus; en daarom mag de gereformeerde christen zijn oordeel laten gaan, zelfs over een zoo plechtig „Getuigenis" als ditmaal door de 'synode is uitgezonden. En de gereformeerde broeders zijn zoo r.uim en vrij, dat ze een oordeel over het werk der synode kutuien verdragen. Ze haten Schriftkritiefc, maar

ze verdragen iedere andere kritiek, zelfs „Getuigenis"-krit'iekj als het maar is „naar het Woord". Nu, wat Dr Geelkerken hier doet, is zuiver naar het Woord. Hij is ontrust, dat in ihet stuk der synode Gods Woord niet geheel tot zijn recht komt, en daarom klimt hij van het Getuigenis der synode op een hooger plan: het getuigenis Gods, om naar den niEiatstai vajn het laatste het eerste te beoordeelen. Dit is gereformeerd, dit is christelijk, Godverheerlijkend. Ge voelt aan lederen regel vaji deze eerlijke en moedige preek, dat zy niet alleen uit het Woord, maar ook uit de ziel van den prediker is geboren. Het is de taal van iemand, die zich zijn roeping bewust is tegenover de gemeente en tegenover zijn God, en om Gods wil niet bang is voor de imtiek desr menschen.

Wat Dr Geelkerken, en velen met hem (o. a. öök schry ver dezes), eenigszins gebladerd heeft inzake het Getuigfeliis der synode, is niet zoozeer hetgeen erin gezegd wordt - ^ hetgeen erin staat, is alles waar, en de toon is van een ontroerenden ernst — maar in hetgeen er niet in ge; zegd wordt. De synode vermaant wel dringend de kerken, zichzelf onbesmet te bewaren van de wereld en voor de ongereptheid Tan de leer en eig^ zieleheil te waken, maar er ontbreekt de eoht-christeUjke toon van ontferming over die arme, gehondejie wereld, waarheen Christus zijne discipelen uitzendt, om haar het Woord der verlossing te brengen. En wie is mee schuldig aan de elleinde en duisteimis, waarin nu de wereld ligt geketend?

Wie met deze vraag in de ziel het Getuigenis der synode leest, zal zich onbevredigd gevoelen. Dr Geelkerkeji geeft hier aan zijn ojirust uiting. Zijn woord is scherp, er kr^wkt soms een donderslag, maar .... er zjjyi menschen, die v a s S, slapen, zelfs in de Gereformeerde Kerk.

De gemeente van Overtoom is wel te benijden, dat zij zulke getrouwe en moedige leeraars bezit, en zij zal zeker dit getuigenisi over het „Getuigenis" dankbaar aanvaarden en overdenken.

Intusschen danken wij Dr Geelkerken, dat hij dit woord door id'e drukpers brengt tot alle kerken, — we zijn er van overtuigd, niet pm in onze kerken onrust te zaaien, of den eerbied voor het werk der synode te ondermijnen, maar juist omdat het echte heil der kerk hem lief is, en nog meeir omdat boven alle kerken hem lief is de naam en de eere van zijn Koning.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen