Geloofsspanning.

Jericho, de eerste stad over den Jordaan, wordt doior den Heere aan Zijn volk gegeven. Zonder strijd. Door het geloof vallen de muren.

Straks 'zullen Israels duizenden keer op keer den harden strijd inioeten verduren. Dan > \'-ordt leger tegen leger gesteld. Wapen tegen wapen. Plan tegen plan. Zelfs, gelijk bij de inneming van Ai, list tegen list.

Maar dan zal in dien strijd en na dien strijd nooit in één Ixart de h.oogmoedige gedachte m'ogen P; Ostvatten, dat het volk aan eigen jvijsheid, eigen kraciht, eigen moed de beloofde bezitting zou hebben te danken.

Hum zwaard doet iien het land niet erven.

Want er niiag vóór Jericho's nïuren geen zwaard worden ontbloot en geen pijl op een boog worden gespannen.

De Heere gééft Zijn volk het land, dat Hij be-Sloiofde. Hiji gééft het in Jericho, de eerste stad.

Door het geloof zijn Jericlho's muren gevallen.

Maar dat geloof is dan ook vóór Jericho's muren in zijn onvergelij'kelijke . spankracht openbaar geworden.

Er werd dan wel geen wapen gehanteerd. Maar 'er werd tocli het scherpste wapen gehanteerd. Want het zwaard kan zijn Inan missen. Maar het geloof overwnnt de Avereld.

Het m'oet wel 'n kolossale dwaasheid hebben geleken in de schatting van Jericho's burgers, dat ^die Israëlieten daar dagelijks in langen pptotiht fihnn olmtoegang m-aakten om die sterke muren en ? lan.gs die gesloten poorten.

Eén dag. Twee dagen. Zes dagen. En op den zevenden dag zelfs zevenmaal.

En het moet ook het geloof in 's Heeren almaclit in het hart der Israëlieten op scherpen proef hebhen gesteld.

Het was zoo eeiitonig.

Het scheen z'oo vruchteloos.

En dan te tooeten juichen, alsol ze al binnen de stad waren, eer er nog iets was geschied!

Dat moet het geloof hebben gespannen.

Maar dat gespannen geloof heeft de vereld overwonnen.

Door dat geloof zijn Jericho's muren gevallen. Want ze stortten bij het gejuich van het volk in puin.

Als dat geloot maar méér in ons leefde!

Er zouden in het Koninkrijk Gods nóg wonderen gescliieden door de kraoht van dienzelfden 'God, die Jericho in Israels hand gaf.

Wij verwaoh'ten 'tztoo vaaik van onze plannen, onze methode, onze tadtiek.

Wij weiken te weinig in heilige roeping.

Ons geloo'f is te zelden op de vervulling van 's Heeren beloften gespannen.

Als dat geloof wat méér in pns leefde!

We zouden niet zoo spoedig ontmoedigd > vorden in onzen vaak eentonigen, schijnbaar vriichteloozen geloofsarbeid.

We zouden volhouden. Op hope tegen hope.

En onze moed zou niet gebluscht zijn, als na oinmiegang op ommegang alles scheen te blijven, zooals het was.

We zouden dóórgaan, al lachte men en spotte men en al poichte men op zijn sterke muren en gesloten poorten.

En de Heere zon onzen mond en ons. hart vullen met gejuich.

En Zijn Koninkrijk zou kotoen in Zijn kerk, in haar zending, in haar evangelisatie, in héél haar levensontplooiing.

Zwak naar de wereld, maar krachtig door het

geloof. Want de Heere gééft overwinning.

Wacht op den Heer, godvruehte schaar, houd moed!

Want het geloof overwint de wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen