Nog eens: „Vorm en Geest”.

(Slot.)

Verder nog schrijft Dr v. d. Vaart Smit, 5© stuk 2e kolom:

„De waathedd ligt in 't midden, in de levende „spanning en in het practisch© compro-„mis tusschen „geest" en „vorm".

„Maar dan zal toch steeds de kern van deze „spianning en de grondslag van alle practijk moeten ; „zijn, dat in de eerste plaats in 'toog worde „gehouden bet belang van bet zieleleven, van het „echt geestelijke en van het Chiristelijk persoonlijke „en daaitegenover het vormelijk en organisatorische „theoretisch .en , practisch als secundair worde „besöhouwd."

Hier is waarheid in. Doch boe houden wij dat „belang IVan het zieleleven, het ec'hit geestelijke, het Christelijk Ipeirsoonlijke" recht in het oog, en dienen het 't best? Imniere, door het vormelijke en organisatoriscbe been, hetwelk daartoe zoo zuiver mogelijk behoort gehouden te worden. Wiant het is niet onze zaak. De vormen liggen zuiver in de H. S. Dat is dus onze bron en norma. Wij zijn niets ©n hebben niets. De Heere geefl; dns alles in dat Zijn Woord. En nu moeten niet deze uitwendige voirmen en die innerlijke geest elk wat van het terrein hebben en alzoo een zeer wijs „compromis" isluiten, neen, de geest, de waarheid, moet in den vorm' ten volle beerschen. Dat is het streven van iden oprechten Christen, zijn levens-en denkvormen te ontleenen niet aan menschelijk goeddunken of welke ervaring , iook, maar alleen aan de absoluut zuivere bron der H. S. Én niet in een „compromis" kan hij zich vinden, /maar 'hij jaagt naar de volkomenheid, hem voorgesteld in die éénige H. S.

Want ial vermaakt de doode belijder zich in de bloot uitwendige vormen zonder geest, hieraan ontleent Godzaligheid niet het recht, om zuivere vormen klein te achten, maar zij heijVerfc zich om er in bet hart en leven aan te beantwoorden. En wat ziet men in ijdelheid laag neer op vormen! Alsof het niet juist d© bedoeling des Heeren was, dat vrij in onze menscbelijke vormen (d.i. in ons mensCbêlijk leven!) Hém zouden ïdienen, len in al onze „vormen" voor Hèm zouden zijn! , Want, is ook de H. S. zelf andeïsi dan een zuivere weergave van den geest ©n wiaarheid in den me XI s c h e 1 ij ken vorm? Eien compromis in deze sluiten is, dunkt mij, veel meer wereldsch dan waarachtig Christelijk ©n Bijbelsch.

Dr V. d. V. S. zegt ook (3e kolom') dat wij het van God moeten leeTen „om d© 'betrekkelijkheid van al het geformuleerde en uitwendige in tezien". Dus ook van „al het uitwendige"! Althans onder dezen term, valt , öók de H. S. W, ant de H. S. is toch niet anders dan Gods Woord in uitwendig-mensichelijken, en toch onfeilbaren ivorm. En dan tóch betrekkelijlv en dus neergehaald tot het feilbaar-menschlelijke ? ?

Nu imoeten wij felkandöT goed verstaan. Ethiek en mystiek, heiligmaking en geestelijke bevinding, ziju noodzakelijk. Zonder dat is er geen zaligmakend geloof. Maar die bevinding wordt in deze geestelijk gezonken tijden zoo licht op een verkeerde plaats gezet, en dat uit gebrek aan dié bevinding, die nóódig is, die werkelijk geschikt maakt om te genieten en zich te verlustigen in de echt vóórwerpelijke, d.i. echt Schriftuurlijke, preidiking, van een airmen, doodarroen zondaar, en een rijken Jezus, om al die armoede volmaakt te vervullen, 1 Cor. 1:29 tot 31, 2:2 enz. Want de menschea snakken er naar, om het subject ook nog wat op den troon te zetten, om dat ze er zoo weinig aan gestorven zijn. Rom. 7:14, 18, enz. en om dat zij zoo weinig kennen, als zij ©r nog iets van kennen, van dat ware kinderlijke geloof en overgave van zich zelven aan onzen Heere Jezus Otflistus, Matt. 11:15, 18:3, enz., hetwelk wij met heilige bewonderuiig mochten aanschouwen in het Godverheerlijkend lijden ©n heengaan van onzen Dr Kuyper, ©n niet minder in dat van onzen Dr Bavinck. (Doch Dl' Kuyper heeft door de vel© courantenberich'ten iiog meer geleden en is gestorven ten aanschouwe van het gansche volk, gelijk hjij ook meer dan iemand voor het gansche volk ©n op all© terrein den naam des Heeren heeft beleden.)

Het is hel zuivere geloofsstandpunt van de martelaarskerk der 16e eeuw, zich kenmerkende daardoor., dat bet waai', zaligmakend geloof zonder geestelijke bevinding natuurlijk totaal en volmaakt onbestaanbaar is, doch dat deze bevinding niet bestemd, noch géscbikt is om te zijn dekkleed of koopprijs, noch ook waarheids'bron. Neen, die waarachtig geestelijke bevinding schuift niet Jezus en de genade en de H. S. een weinigj© op zijde, neen, maar verheft deze drie juist gansch zeer, om onze arme, ellendige, ledige en bezwijkende ziele daarmede gansch, gansch te vervullen.

Waaraan wij behoefte hebben? Niet aan een minder den nad'ruk leggen op-regels en vormen ons door de H. S. geleerd, maar aan een milden zegen des H. Geestes, opdat onze dikwijls - uitwendige dienst ook geestelijke waaAeid worde. Uit jEngeland is wel het gerucht tot ons gekomen, dat men, neergedrukt door b©t besef van geestelijke doodigheid in de Kerk, in broederlijke samenkomst daarover den Heere aanriep ©n smeekte om ©en krachtige werldng Zijns Geestes, waarop de' Heere dan antwoortde do(> idat velen bekeerd Werden en tot zelfovergave kwamen aan Christus. Laat ons ook z5ó bij den Heere bet zoeken in den nood onzer Kerken!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen