PERSSCHOUW

ProS. Grosheide over de kerk.

Sprekende over onderscheiden zienswijze inzake de kerk, schrijft Prof. Grosheide in „N.-H. Khl.":

In hoofdzaak toont zich tweeërlei standpunt. Het ééne is het asbsolutistische. De Gereformeerde kerken zijn de eenig ware. Met andere kerken hebhen we niets te maken. Elk zien naar andere instituten verzY/akt het kerkelijk hesef en bedreigt den welstand onzer kerken.

Aan de andere zijde het relativistische. Het redeneert aldus, laten we de verschillen uit de vorige eeuw niet op de spits drijven in onzen hangen tijd. Ge kunt niet ontkennen, dat er in andere instituten ook vrome menschen zijn, zelfs niet, dat buiten onze kerken de gereformeerde waarheid wordt gepredikt. Het is zaak üooveel mogelijk gemeenschap te onderhouden met anderen. Men zendt en ontvangt afgevaardigden bij feestdagen in eigen of anderer kerkelijk leven. Men ziet de gi'enzen tussohen de kerken meer als historisch geworden dan als theoretisch noodzakelijk.

Even later schrijft Prof. Grosheide:

Zeggen we nu, dat van de twee boven aangegeven meeningen geen ons de juiste lijkt te zijn.

Tot zoover Prof. Grosheide. Voor onze lezers, die inderdaad gelezen hebben, behoeven we niet nog eens te verzekeren, dat ook wij het met geen van deze beide beschouwingen eens zijn. We vinden ze beide even ongelukkig. Overigens schrijft Prof. Grosheide:

Onze belijdenis noemt als kenmerken van de ware kerk de zuivere prediking van het evangelie, de reine bediening der sacramenten, het handhaven van de tucht, het zich gedragen naar het Woord Gods.

Wij kunnen niet ontkennen, dat deze dingen ook buiten onze kerken voorkomen en we moeten met schaamte belijden, dat er in onzen kring nog wel wat aan ontbreekt.

Met het laatste deel van den 1 a a t s t e n zin ben ik het eens.

Met het eerste niet. En ter wille van den ernst van het vraagstuk moge ik, niet om meeningsverschillen naar voren te brengen, maar om tot eenheid-vaninzicht te kómen, dit even opmerken.

I k weet in Nederland geen enkele kerk, buiten de Gereformeerde, die Gods Woord zuiver predikt, de sacramenten rein bedient, de tucht handhaaft. Ik erken, dat de Geref. Kerk het ook niet doet, gelijk het^behoort. Maar zij wordt er niet in verhinderd. Andere verhinderen zich zelf, door hun kerkelijke beginselverklaring, of door hun vr ij willige separatie.

Neem b.v. de Chr. Geref.

Deze zegt: God verbiedt ons, avondmaal te houden, b.v. met Prof. Grosheide. M.i. beveelt God haar dat.

Ze zegt: als b.v. Prof. Grosheide bij ons predikant was, moest hij worden afgezet. Ik beweer: hij moest a.s. Zondag al haar leden kunnen bereiken; ze zouden er bij winnen.

Derhalve: ik vind, dat de Chr. Geref. Kerk uitsluit, wie God niet uitsluit en censureert, en afzet, wie God niet censureert en afzet. En daarom zie ik niet In, dat de Chr. Geref. Kerk recht handelt met sacramenten en tucht en prediking. Zij vervolgt wie naar Gods Woord willen leven. Zij vervolgt ze met tegen hen in biddende gebeden. Dat is de ergste manier van vervolging, volgens alle christelijke scheurkalenderblaadjes, waarmee ik het op dit punt volkomen eens ben. Ik vind, dat een kerk, die Prof. Grosheide uitsluiten zou, zich ergerlijk misdraagt, tucht en sacramenten misbruikt, de leer v e r v a 1 s c h t. En ik zeg dat, omdat ik meen, dat elk ander standpunt die kerk abstraheert, als gegeven-HEID, met haar tactisch gegeven leden, zonder te vragen, hoeveel geloovigen ze apriori uitsluit, die ze moest insluiten. Maar het isoleeren en abstraheeren van de Chr. Geref. Kerk, als had deze met b. v. Prof Grosheide niets te maken, dat komt neer op de door Prof. Gr. zeer terecht afgewezen absolutistische stelling: met andere kerken hebben we (in casu de Chr. Geref. Kerk) niets te maken. Wij mogen niet op de gegeven-HEID der Chr. Geref. Kerk (of op eenige andere) verder bouwen. Als de verhouding tot de duizenden geloovigen, die men zelf uitsluit, niet deugt, dan moet men niet alleen letten op de verhouding in den internen kring der leden zelf. Als het bij Buitenlandsche Zaken een tragedie is, is het aan Binnenlandsche Zaken geen „komedie", geen blij-spel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen