UIT DE BUITENLANDSCHEKERKEN

Het Neo-Chiliasme in Amerika en de Scofield Bijbel.

I.

Onder het Neo-Chiliasme verstaan we wat in Noord-Amerika allereerst bekend stond als Pre- M i 11 e n n i a 1 i s m e en sedert de laatste jaren als Dispensalionalisme. De geestelijke vader ervan is J. N. Darby, in de kerkhistorie bekend als de leider der Darbisten, of Plymouth Brethren, alzoo genoemd naar de plaats van Darby's woning in Engeland.

In Amerika zijn de Plymouth Brethren verdeeld in minstens zeven groepen. Ze vergaderen in „gospelhalls" en op de manier der Kwakers houden ze hunne samenkomsten. Als regel hebben ze geen gesalarieerde predikanten, en zijn op hunne vergaderingen heel informeel wat eeredienst betreft.

Sedert enkele jaren wordt een toenemend getal dezer Pre-Millennialisten geïnfluenceerd door een zekeren Ds Bullinger, der Engelsche Staatskerk, die tot aan zijn dood, drie of vier jaren geleden, zekere extreme leeringen voorstond, o.a. dat de Kerk als Lichaam van Christus ontstond, niet op den Pinksterdag, zooals de Neo-Chiliaslen gewoonlijk leeren, doch op het tijdstip, dat Paulus de gewichtige woorden uitsprak. Hand. 28:28: „Het zij u dan bekend, dat de zaligheid Gods den heidenen gezonden is^ en dezen zullen hooren".

Op grond van dezen stap van Paulus, zoo wordt verder geleerd, hebben alleen de Zendbrieven door den apostel in de gevangenis geschreven, waarde voor het „Lichaam". Dat zoodoende een groot deel van het Nieuwe Testament verlaagd wordt tot tweede rangs geschriften, heeft de „Bullingerites" zooals men deze volgelingen van Bullinger noemt, niet weerhouden om zich b.v. te Grand Rapids af te scheiden van de gemeente van Dr R. M. de Haan, de stichter eener „undenominational" kerk, en om apart te vergaderen.

Het punt van dispuut tusschen Dr de Haan's volgelingen en de nieuwe groep, liep voornamelijk over den doop.

De Bullingerislen verwerpen eiken walerdoop. Zij gelooven alléén in den doop des H. Geestes. Dr de Haan echter verwierp alléén den kinderdoop, en werd alsmede daarom afgezet door de Geref. Kerk, doch houdt vast aan den gewonen doop der volwassenen, door water. Zijne volgelingen lieeten daarom in den volksmond de „natten", in het Engelsch de „wets", terwijl de Bullingerislen bekend staan als de „droogen" of „dries".

Wal tot deze verwerping van allen walerdoop leidt is de leer van Bullinger dat de doop niet behoort tot hel „Lichaam", dewijl dit sacrament werd ingesteld voordat dit gevormd werd.

Lezers in Nederland zullen zich zeer verwonderen wanneer we melden, dat de meeste mensclien van de beide genoemde groepen in Grand Rapids oorspronkelijk van Gereformeerden huize en Nederlandsche afkomst zijn. Elders is zulks echter niet het geval. De gemeente van een zekeren Pastor O'Hair, in Chicago, de leider dezer Bullingerislen, is zeker oorspronkelijk van andere origine.

De volgelingen van deze leiders komen overeen op één punt. Ze zijn allen „undenominaliasten", d.w.z. zij verwerpen alle kerkverband, of „denomination", zooals de Engelsche term is voor een bepaalde kerkengroep.

Een naam die allen dekt is die van „Dispensationalisten", dal is, menschen die gelooven in allerlei , "Bedeelingen".

Ze spreken van een zevental ervan, terwijl, zooals bekend, de oude onderscheiding er slechts twee noemt, die van het Oude en van het Nieuwe Verbond.

Het bovengenoemd zevental doet ons denken aan de leeringen van Cocceius en we hebben allerlei pogingen aangewend om een verband Ie zoeken tusschen Cocceius en Darby, wat ons tot hiertoe echter niet gelukt is.

Er circuleert in Noord-Amerika in grooten getale een boek dat het groote middel is geweest om dit Dispensalionalisme te populariseeren. Dat boek is de z.g.n. Scofleld Bible, ook in Nederlandsche bladen die ons bereikten, meer dan eens genoemd, en in de kringen van „Het Zoeklicht" in Nederland welbekend.

Onder bovengenoemden „Scofield Bible" wordt verslaan eene uitgave van de gewone Engelsche Bijbelvertaling, van Koning Jacobus, in 1611 uitgegeven, doch voorzien van allerlei aanteekeningen, als de kanlteekeningen der statenbijbels.

De auteur ervan. Dr C. I. Scofield, was Presbyteriaansch predikant in de Vereenigde Staten.

Sommigen onzer, toen ze het eerst met deze uitgave van Scofield bekend werden, waren geneigd om haar als substituut van het geliefde boek der Gereformeerde Vaderen te verwelkomen voor ons Engelsch sprekend volk. Wel is er in het Engelsch eene vertaling der Nederlandsche kanlteekeningen, vervaardigd door zekeren Haack, doch het is een verouderd boek, zoo goed ai geheel onbekend, en slechts antiquarisch verkrii * baar, en dat zeer schaarsch. '^'

Doch nauwkeurige lezing van de „notes" yj Scofield bracht al spoedig aan het licht dat ^ geene plaatsvervangers konden zijn van den J ouden Statenbijbel met de kanlteekeningen.

Verschillende „notes" kunnen den toets der Gp reformeerde Belijdenis niet doorstaan, hoewel» heel wat goeds in hen gevonden wordt.

Het geheele boek is echter geschoeid op j leest van het Chiliasme van ouds dat als stel. regel aanneemt de letterlijke vervulling dj. profetie, en alle spraak van een „geesteliii Israël" positief verwerpt.

Daarmede gepaard is de leer dat er essentieel onderscheid is tusschen Israël als het volk Gods met aardsche beslemming, en de N. T. Kerk, uej burgerschap in de hemelen.

In verband daarmede wordt ook geleeraard dai Christus niet de Koning der Kerk is, maar alleen het Hoofd.

Zijn Koningschap geldt Israël en Israël alleen Het waren de twee laatstgenoemde afwijkingen der Gereformeerde leer die indertijd in de Chf Geref. Kerk in Amerika leidden tot de afzeltin» van den overigens geachten Ds H. Bultema van Muskegon, in Michigan, een leider die in de laalste jaren blijkbaar de richting van Bullinger gaat.

Wat vooral echter door de Scofield Bible wordl geleerd is het Dispensalionalisme, waai'naar de 'Pre-millennialisten in de laatste jaren zich bij voorkeur noemen.

En, zooals we reeds opmerkten, worden er niel minder dan zeven dezer dispensaties of bedeelingen genoemd.

Ze worden genoemd de bedeelingen van Onschuld, Geweien, Menschelijk Goevernement, Belofte, Wel, Genade, en hel Koninkrijk. In hel Engelsch: Innocency, Conscience, Human Government, Promise, Law, Grace and the Kingdom, Men zou deze „dispensaties" allicht kunnen beschouwen als onschuldige onderverdeelingen. Wellicht op de manier van Cocceius.

Doch het slaat er anders bij.

Dit is de leer van Scofield, dat elk dezer dispensaties zich kenmerkte door 'iels dal allééu in de bepaalde bedeeling gevonden wordl, en niet in de anderen.

Het valt niet moeilijk om deze redeneering Ie ontzenuwen. Neem b.v. de tweede „Bedeeling" - die des gewetens. Alsof tot op dezen tijd toe de Conscientie niet werkt!

Menschelijk goevernement — in de derde „Bedeeling" ingesteld, fungeert nog steeds. En de „Belofte" dagteekent toch immers van 't Paradijs af? Wel en Genade — de vijfde en zesde „Bedeelingen" — dat iemand ze chronologisch scheidi schijnt dwaasheid. Er was immers „genade" gedurende het O. T. en er is nog steeds „wet" in deze bedeeling. Dat de dispensatie des Koninkrijks de laatste bedeeling is, is zeker evenzeer aanvechtbaar, gelijk we later hopen aan te tooüeii, Waar heel hel stelsel van Scofield doorweven is met de leer van de Zeven Dispensaties wordt door den Gereformeerden Bijbelkenner reeds direct de zwakte gevoeld van het Dispensationalisme dal nochtans door duizenden en tienduizenden der orthodoxe Amerikanen als het eclite Fundamentalisme wordt gehuldigd, op vele „Bible Schools" geleerd, en van allerlei kansels verkondigd. Het is in sommige sleden zelfs moeilijk een orthodox leeraar te vinden die geen Scofield Bible aanbeveelt en het Dispensalionalisme niel verkondigt. De kerkelijke en godsdienstige toestand in de Unie wordl des te moeilijker voor een Gereformeerd mensch daar het Dispensalionalisme met den aanhang daarvan, ook andere dwalingen voorstaai zooals Acht Verbonden, de Terugkeer der Joden naar Palestina, de opname der Gemeente, de „Groote Verdrukking", verschillende Oordeelen, en onderscheid tusschen 't Koninkrijii Gods en dat der hemelen, om van andere zaken niet te sprekeu. Omdat zooveel meer dingen'" deze leer begrepen zijn dan in het aloude Cliiliasme, spreken we van het Neo-Chiliasme w Amerika. En gaan in een tweede artikel nader op die nieuwe leerslukken in.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen