STEMMEN UIT ONZE KERKEN

De Gerelonueerden in den vreemde.

In den brief aan de Philippenzen schrijft Paulus: „Onze wandel Is in de hemelen". De Statenvertaling teekent hierbij aan, dat „wandel" ook kan worden gelezen „burgerschap", zooals trouwens het. Grieksche woord aangeeft.

Wanneer Nederlanders in den vreemde zijn gevestigd, dan is hun burgerschap in Nederland. Zoo leeft de Christen hier op aarde en is toch een „hemelburger". Brengen wij dit nu in verband met het leven onzer Gereformeerde broeders en zusters in den vreemde, dan zien we tweeërlei relatie. In de eerste plaats hun burgerlijken staat, die ook in den vreemde hun de Nederlandsche nationaliteit doet behouden. Maar in de tweede plaats hun kerkelijke positie. De Gereformeerde Kerken willen hen gaarne blijven beschouwen in het grooter verband van ons Gereformeerd kerkelijk leven. Ongaarne geven we hen prijs, ook niet aan een kerkelijk leven in het buitenland, voorzoover dit daar te vinden is. In het bijzonder geldt dit hun, die slechts korten tijd in een ander land verblijf houden. Zeker, zij kunnen wellicht elders kerken vinden, waar het Evangelie wordt gepredikt. Maar er is toch voor een Christen meer noodig dan dat hij af en toe „ter kerke" kan gaan. De kerk moet hun zijn de Gemeenschap der Geloovigen, waar hem Woord en Sacrament wacht. En wanneer hij ons land verlaat, dan moet hij toch niet het gevoel hebben, dat de band tot de kerk wordt verbroken. De kerken mogen hen niet loslaten, die in den vreemde hun bestaan zoeken.

Zoo kwam het woord „verstrooiden" in zwang. Dit woord „verstrooiden" begint in ons kerkelijk leven een specialen klank te krijgen. Aanvankelijk gold het dengenen, die in Nederlandsch Oost-Indië op allerlei plaatsen moeten werken, waar zij van alle kerkelijke gemeenschap ten eenenmale waren verstoken. Daarna werd het ook gebezigd voor den arbeid onder de Nederlanders, die in Frankrijk een bestaan zochten. Hetgeen Ds Maaskant voor hen deed, begon almeer waardeering te vinden. Te Parijs worden nu geregeld Zondags samenkomsten gehouden.

Eindelijk komt ook Londen de aandacht vragen. Een aantal Nederlanders, in Londen en omgeving woonachtig, gevoelen zich daar geïsoleerd en zoeken met het kerkelijk leven in Nederland contact. Bij een bezoek te Londen had Ds Barkey Wolf met hen een samenspreking. Zij hebben een vereeniging opgericht. In ons land is een Comité gevormd om hun kerkelijke belangen te behartigen. Besloten werd, dat eens per maand een predikant naar Londen zou gaan om voor hen op te treden. Na Ds Winter uit Antwerpen, die op 14 Februari voor de Nederlandsche Gereformeerden optrad, heeft met Paschen Dr Kraan uit Vlaardingen voor hen het Paaschevangelle gepredikt. De kring is nog klein, de afstanden in Londen zijn groot, allerlei moeilijkheden zijn te overwinnen.

Is het nu noodig dezen arbeid aan te vatten in Engeland, zoo vraagt men? In Indië, ver van alle Christelijk gemeenschapsleven en in Frankrijk onder een Roomsche bevolking bestaat hieraan zeker behoefte. Maar Engeland heeft toch tal van Protestantsche kerken, heeft zijn geloovigen, met wie aanraking kan worden gezocht. Zoo is het, en toch biedt deze aanraking niet wat onze Gereformeerde broeders en zusters verlangen en behoeven.

De prediking van het Evangelie des Kruises kan — Gode zij dank — van vele kansels in Engeland gehoord worden. Doch daar staat tegenover, allereerst de moeilijkheid om een kerk te vinden, waar men voor het Gerefonneerde beginsel aansluiting vindt. In de tweede plaats is het bezwaar, dat men zelf op zoek moet gaan. Men wordt niet opgezocht. In de derde plaats ontstaat er meer een persoonlijke dan een kerkelijke relatie. In de vierde plaats is er tusschen de verspreide Gereformeerden onderling geen aanraking. En eindelijk behouden zij niet het contact met het kerkelijk leven hier te lande. Om nu tegen al deze bezwaren op te komen, hebben de leden onzer Gereformeerde Kerken, die in Engeland moeten verblijf houden, te Londen hun vereeniging in het leven geroepen, die beoogt hun kerkelijke belangen te behartigen. Gelijktijdig werd in ons land het Comité gevormd, dat hun behulpzaam wil zijn in het streven het goede spoor te vinden in den vreemde.

De vereeniging, naar Johannes a Lasco genoemd, is geen doel, alleen maar middel om hen bijeen te brengen, die hun kerkelijke belangen in samenwerking met het kerkelijk leven hier te lande willen behartigen.

Het Comité hier te lande wil hun behulpzaam zijn door het uitzenden van predikanten en tot het vinden van een vorm, die voor de toekomst den korkelijken band waarborgt.

Met goeden moed is men begonnen, met kracht is de zaak aangepakt. Men hoopt op medewerking in ons land, vooral door opgave te ontvangen van alle leden onzer kerkeii, die naar Engeland gaan, maar ook door steun in geestelijk en stoffelijk opzicht.

Is met het bovenstaande de belangstelling van den lezer opgewekt, dan zal hij ook gaarne omtrent de organisatie iets meer vernemen.

Welnu het adres van genoemde vereeniging is: Mr C. de Wit, 34 Beeches Walk, Carshalton Beeches, Surrey.

En het Comité hier te lande bestaat uit:

Mr A. J. L. VAN BEECK CALKOEN, Voorzitter, 's-Gravenhage.

Ds A. G. BARKEY WOLF, Secretaris, Stadhouderslaan 6, 's-Gravenhage. H. J. KOUWENHOVEN, Penningmeester, Van Stolkweg 10, 's-Gravenhage. Giro 296876. Prof. Dr F. W. GROSHEIDE, Amsterdam. Prof. Dr K. DIJK, (tijd.), 's-Gravenhage. Prof. Dr K. SCHILDER, Kampen. D. HUININK, Veere.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen