GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

UIT DE SCHRIFT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

UIT DE SCHRIFT

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

En ais de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eendrachteUjk bijeen. En er geschiedde haastehjk uit den hemel een geluid, gehjk als van een geweldigen, gedrevenen wind, en vervulde het geheele huis, waar zij. zaten. En van hen werden gezien verdeelde tongen, als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen. Hand. 2 : 1, 2, 3.

VRIJMAKING ~ WET - EVANGELIE,

De vraag, waarom de Pinksterdag van Israël door God is uitgekozen als datum van de uitstorting van Christus' Geest heeft meer dan één aspect. In een vroegere i) overweging hebben we één van die aspecten bezien. Maar er is nog een tweede.

Want als op den Israëlietischen Pinksterdag God zijn volk toespreekt in de taal van dat volk zelf, en zóó is metterdaad Zijn handelwijze, dan krijgen we te doen met de opvatting aangaande de beteekenis van Pinksteren, zóó als die opvatting onder Israël bestond.

Welnu, één van de bronnen, en wel de voornaamste, en alleen-wettige, waaruit die opvatting van het Pinksterfeest; is Leviticus 23; waarover in onze hierboven bedoelde vroegere overweging reeds is gesproken.

Maar anderzijds werd in feite'onder de te Jeruzalem aanwezige feestgangers de opvatting van de beteekenis van Pinksteren bepaald door de destijds reeds eeuwenoude bepaling, dat Paaschfeest herinnerde aan de vrijmaking der kerk, toen zij „uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid" werd in Mozes' dagen, terwijl dan Pinksteren zou herinneren aan de wetgeving op den S i n aï. Feit is, dat onder die duizenden en nog eens duizenden feestgangers de overgroote meerderheid een gedenkdag van de wetgeving op Sinaï beleefden naar him gevoelen.

Met dit feit voor oogen, mag men zeggeh, dat de uitstorting van den Heiligen Geest juist op Pinksterfeest een goddelijke aanwijzing bevat omtrent de openbaringshistorische successie der heilsmomenten.

Er zijn er twee, die op Pinksterdag zich als kerk praesenteeren, elk met een profetische declaratie.

Kajafas, die vandaag voor het eerst het Pinksterceremonieel leidt en regelt, houdt vol: zóó loopt de lijn: a) uitleiding uit Egypte; b) wetgeving op Sinaï; c) kruisiging van den Nazarener, als eènigen goddelijken maa; tregel om de wet te handhaven, die door Hem verkracht is; d) pinksterfeest der kerk, 'die den Nazarener excommuniceerde en vervloeking van de secte, die den Nazarener volgt; e) en in de verre toekomst: verheerlijking van het den Nazarener-vervloekende Israël in de toekomende gouden eeuw.

Maar Simon Petrus, die vandaag voor het laatst het Ptnksterceremonieel onder Kajafas heeft tegemoet gezien, houdt met de zijnen vol: zóó loopt de' lijn: a) uitleiding uit Egypte; b) wetgeving op Sinaï; c) kruisiging van den Messias, als eenigen goddelijken maatregel om de wet te handhaven, die door Hem vervuld is; d) pinksterfeest der kerk, die door den Christus als Borg van de eeuwige excommunicatie voor altijd verlost is en vervloeking van de valsche kerk, die den Nazarener niet volgt; e) en in de verre toekomst: verheerlijking van het den Nazarener geloovende geestelijke Israël in de toekomende heerlijkheid.

En nu kiest God, door Kajafas' gezelschap openlijk met de Pinksterteekenen (geluid en licht) voorbij te gaan, tegen het vleeschelijke Israël, dat Hij desavoueert en excommuniceert; en door die Pinksterteekenen te schenken aan .de discipelen van den Nazarener, kiest Hij vóór dien kring, dien Hij openlijk erkent en aanneemt, en waaraan Hij de rechten en de praedicaten der kerk toekent.

Met andere woorden:

Kajafas en de zijnen hebben de vrijmaking der kerk wel zien bekronen door de wetgeving op Sinaï, doch hebben het uitgeleide kerkvolk weer gebracht onder het juk der dienstbaarheid, naamlijk, door de „wettische" gehoorzaamheid die de wet Gods krachteloos maakt, en het evangelie miskent. Het is bij Kajafas: uitleiding uit Egyptewetgeving-wetsverheerlijking zonder evangelie van vrije genade.

Maar het is bij Petrus en de zijnen: uitleiding uit Egypte-wetgeving-wetsvervuUing door en in het evangelie van vrije genade. Zoo wordt de tegenstelling van wet en evangelie opgeheven; zóó wordt het' evangelie gezien als vervulling van de wet; zóó wordt de uitleiding uit de dienstbaarheid, welke uitleiding in Mozes' dagen begon, nu gezien als volkomen gemaakt door Christus Jezus; en zóó wordt het lied van Mozes niet weersproken, doch vei-vuld door en aangevuld met en verklaard in het lied van het Lam. En zóó heeft God de verlaten kerk voor het laatst officieel toege­

sproken in haar eigen taal.


') Zie het nummer van verleden week.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 6 juli 1946

De Reformatie | 13 Pagina's

UIT DE SCHRIFT

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 6 juli 1946

De Reformatie | 13 Pagina's