PERSSCHOUW

Theologische docenten, die niet geschorst worden.

Toen in 1893 de opleidingsstrijd de kerken begon te verteren, werd vaak opgemerkt: de universiteiten leveren steeds het gevaar. Kuyper, „Heraut" 29 Jan. 1893, vatte daarop vlam. Hij schreef:

En dan is het volkomen waar, dat het Universitair onderwijs, denk slechts aan Arminius, zeer vaak in ketterij verloopen is, en aan de kerken veel kwaad heeft berokkend.

Alleen maar, om nu uw lezers tot een juist oordeel in staat te stellen, en eerlijk voor God en menschen te staan, moet ge er dan bijvoegen, dat precies hetzelfde van de Theologische school geldt.

Om uit den tegenwoordigen tijd slechts een drietal voorbeelden te noemen.

Te Lausanne is Prof. Arstié niet aan de Universiteit, maar aan de Theologische school der Vrije kerken geplaatst, en deze hoogleeraar heeft in stilte jarenlang zijn studenten afgeleid van de belijdenis der waarheid, en is nu eerst, nu door zijn invloed de jeugdige predikanten in hun groote meerderheid ongeloovig waren geworden, voor zijn geloof uitgekomen, terwijl niemand hem nu meer kan afzetten, daar hij het geloof juist in de kerken ondermijnd heeft.

In Engeland - leidde Spurgeon zijn aanstaande predikers niet op aan een universiteit, maar aan een theologische school, die geheel en al onder de leiding en het toezicht der kerken stond. Toch was de uitkomst, dat toen Spurgeon ontdekte dat er vuur van ketterij smeulde, hij OB de eerste kerkelijke vergadering de beste de meesten zijner oud-leerllngen tegenover zich kreeg, en dat slechts zeer enkelen het voor de waarheid opnamen.

Ook in Schotland, ' om ons m4 tot deze drie voorbeelden te bepalen, is de opleiding door de vrije kerken niet universitair gemaakt, maar aan Theologische scholen gebonden.

En wat anders is ook daar de uitkomst geweest, dan dat de Docenten der Theologische scholen van lieverlee in de stoutste ontkenningen van Gods waarheid vervallen zijn, en dat de Synodale vergaderingen, omdat de geest der aldus opgeleide predikanten reeds geheel ondermijnd was, deze Docenten, die ten eenen male Gods Woord aanrandden, niet afgezet, maar toegejuicht en gekroond hebben.

Men zal toestemmen: Eerlijkheid en goede trouw eischen, dat zulke voorbeelden, naast en tegenover het voorbeeld van Arminius, duidelijk aan de geloovigen voor oogen worden gesteld.

We geloo^en, dat Kuyper gelijk heeft. Waarom konden ook de te Kampen geposteerde, maar „Amsterdam" tenslotte kiezende docenten het gebouw Oudestraat zonder bezwaar van zoovele kerken bezet houden? Hoewel ze „in de stoutste ontkenningen" (theoretisch en factisch) „van Gods waarheid" (aangaande wat binden of niet binden mag en aangaande het kerkrecht) „vervallen zijn"? Omdat de geest der aldus opgeleide predikanten reeds geheel ondermijnd was.

Een reden te meer voor ons, om toe te zien op ons zelf, en om onze Theologische Hoogeschool, nu ze weer haar karakter herwonnen heeft, geen oogenblik geestelijk los te laten, en in den partijstrijd te dompelen. Gelukkig, dat we daarvan ook geen spoor meer zien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen