„De traditie van de kerkelijke huwelijksbevestiging verwerpelijk" door B. J. en J. J. van der Wiel. Uitgave:Bureau „De Vrije Kerk", Rotterdam—Zuid, Postbus 5018.

Het is eenigszins moeilijk, dit geschriftje te bespreken, omdat het als bezwaarschrift ingediend is bij de Gereformeerde Kerk van 's-Gravenhage—Oost, en dus in kerkelijke behandeling is, en mogelijk ook op de meerdere vergaderingen in behandeling zal, of althans kan, komen. Daarom wil ik volstaan met een paar opmerkingen. De naam huwelijksbevestiging ware beter door een anderen te vervangen. Maar door welken? Bij huwelijksbevestiging is, wanneer zij recht geschiedt, ook bediening des Woords. Zelfs ook het huwelijksformulier geeft die, geUjk het Avondsmaalsformulier en aat van den doop, ofschoon elk op zijne wijze. Dat bij zulk een huwelijksbevestiging gewoonlijk slechts .weinig menschen tegenwoordig zijn, sluit niet uit, dat de gemeente samenkomt, zij - het in zeer kleinen getale. Het ware gewenscht, desbetreffend eene andere regeling te treffen. Dat bij een huwelijksbevestiging bizonder twee personen worden aangesproken, kan geen bezwaar opleveren. Zulk individuerf aanspreken gebeurt ook bij bevestiging van ambtsdragers, bij openbare belijdenis, bij doopsbediening. Voorts is het gemeentelijk leven, vroeg of laat, ook ten zeerste bij een huwelijk betrokken. En waarom zou men niet 'sHeeren zegen over een naar Gods Woord gesloten huwelijk door de gemeente — zij het dan helaas in zoo klein aantal bijeen — mogen laten afsmeeken?

Maar dit zijn slechts opmerkingen naar aanleiding van dit geschift, geen eigenlijke recensie, die gevraagd werd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen